Poetycko: Wychodząc w otwartą przestrzeń

Zostańmy na zewnątrz statku
wystarczająco długo i wysoko,
by zobaczyć, jak Ziemia oddycha porami roku,
poczuć jej roczne pulsowanie,
spadek i wzrost globalnych
wskaźników –

wegetacji, zawartości pary wodnej
w atmosferze, sumy opadów,
pokrywy śnieżnej, temperatury
powierzchni lądów,
bilansu promieniowania, temperatury
powierzchni mórz –

wdech, napływ, rozkurcz,
wydech, odpływ, skurcz.

Czy to makro naszego mikrokosmosu
ma gorączkę?
Coraz mniej regularne tętno?
Coraz płytszy oddech?

A jak my się czujemy?
Jak długo wytrzymamy
poza naszym kosmicznym
statkiem?

***