Reklama
Niezwykle efektowne biało-czarne ubarwienie ułatwia kamuflaż. Czarne plamy na pysku pełnią z kolei ważną funkcję w komunikacji wewnątrzgatunkowej. Niezwykle efektowne biało-czarne ubarwienie ułatwia kamuflaż. Czarne plamy na pysku pełnią z kolei ważną funkcję w komunikacji wewnątrzgatunkowej. Shutterstock
Środowisko

Pulsar patronuje. Panda wielka: żarłoczna dyplomatka

Pulsar patronuje. Fragment książki: Piotr Parzymies, „Historia pandy wielkiej, czyli z bambusowego lasu na dyplomatyczne salony”
Środowisko

Pulsar patronuje. Fragment książki: Piotr Parzymies, „Historia pandy wielkiej, czyli z bambusowego lasu na dyplomatyczne salony”

W 1936 roku upolowanie pandy wielkiej nie było już postrzegane jako wyzwanie, więc za cel powoli zaczęto stawiać sobie przywiezienie żywego osobnika, co nie było łatwym i przyjemnym zadaniem. Wszystko zaczęło się od Williama Harvesta Harknessa Jr. Rozdział „Pierwsza panda wielka w świecie zachodnim”.

Dziś to zwierzę jest bez wątpienia jednym z najważniejszych na świecie – zarówno z perspektywy biologicznej, jak i kulturowej czy politycznej. Mówi Piotr Parzymies, autor książki „Historia pandy wielkiej, czyli z bambusowego lasu na dyplomatyczne salony”. [Artykuł także do słuchania]
Olga Orzyłowska-Śliwińska
1 października 2025

W swojej książce skupia się pan na pandzie wielkiej. Czym to zwierzę się żywi?
Panda wielka (Ailuropoda melanoleuca) jest prawie całkowitym wegetarianinem. Na wolności jej dieta składa się w ponad 98% z bambusów, przede wszystkim z rodzajów Bashania, Sarocalamus oraz Fargesia. Szacuje się, że przodkowie pandy zaczęli spożywać bambus mniej więcej 7 mln lat temu, a 2,4–2 mln lat temu stał się on podstawowym składnikiem jej diety.

Wiedza i Życie 10/2025 (1090) z dnia 01.10.2025; Wywiad; s. 42
Oryginalny tytuł tekstu: "Z bambusowego lasu na dyplomatyczne salony"

Olga Orzyłowska-Śliwińska

Dr nauk biologicznych, redaktorka naczelna miesięcznika „Wiedza i Życie”.