200 MB w DNA

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

Już od jakiegoś czasu naukowcy próbują wykorzystać strukturę DNA jako nośnik informacji, ale dopiero teraz można uznać, że badania weszły w fazę aplikacyjną. Doniesiono właśnie (2016), że inżynierowie z Microsoftu zapisali w łańcuchu DNA 200 MB danych, w tym ponad 100 książek i teledysk.

Zasada jest dość prosta: informacja, np. tekst, jest przekładana na kod wykorzystujący ciąg zasad azotowych (adenina, tymina, guanina, cytozyna). Potem następuje automatyczna synteza łańcucha DNA. Otrzymany produkt można kopiować, wykorzystując klasyczne metody replikacji, jakie znamy z natury. Odczyt polega na zsekwencjonowaniu łańcucha DNA, co pozwala na odzyskanie informacji pierwotnej.

Niestety, jak zwykle diabeł tkwi w szczegółach. Na razie proces zapisu i odtwarzania informacji jest powolny i – w porównaniu z zapisem np. na płytach czy dyskach SSD – bardzo drogi. Ale postęp w biotechnologii oraz inżynierii z nią związanej spowoduje dość szybko spadek tych cen. Drugą istotną kwestią jest możliwość występowania błędów podczas replikacji, podobnych do tych, jakie występują podczas procesów prowadzących do mutacji genetycznych. Te jednak mogą być automatycznie korygowane.

Wbrew pozorom DNA jest trwałe. Dziś naukowcy potrafią odtworzyć sekwencję DNA zwierząt sprzed setek tysięcy lat.

Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.