Fotosynteza nas wyzwoli, czyli jak się pozbyć dwutlenku węgla

W teorii nie powinno to być trudne, przecież rośliny czerpią własne „paliwo” właśnie z CO2 już od setek milionów lat. Skoro więc ewolucja znalazła sposób, to inżynieria też powinna dać radę.

Systemy sztucznej fotosyntezy mogłyby rozkładać dwutlenek węgla pod wpływem światła słonecznego, podobnie jak dzieje się to w naturze. Produktem byłby czad – tlenek węgla(II), czyli CO – którego mieszaninę z wodorem można by wykorzystywać w wielu gałęziach przemysłu, również w energetyce, jako tzw. gaz syntezowy. Źródłem wodoru mogłaby tu być np. elektroliza wody.

Tego typu systemy są rozwijane już od kilku lat, ale na razie ich wydajność w laboratorium nie przekraczała 15 proc., a warunkach naturalnych była jeszcze gorsza. Badacze wierzą jednak, że sztuczna fotosynteza to właściwy kierunek, trzeba jedynie znaleźć odpowiedni katalizator, który zwiększy efektywność rozkładu CO2.

W „Science Advances” zaprezentowano właśnie wyniki prac zespołu badawczego z Chin, który zastosował katalizator oparty na nanopłatkach tlenku niklu z dodatkiem srebra. Badacze połączyli system do elektrolizy wody z panelem fototermicznym, pokrytym 2 kg swojego katalizatora. Osiągnięte wyniki są nad wyraz obiecujące: urządzenie utrzymało ok. 17 proc. wydajność przez 4 dni pracy na powietrzu (test przeprowadzono w mieście Baoding w prowincji Hebei), a zatem przebili oni ponad 4-krotnie dotychczas rekordowy wynik dla wielkoskalowych systemów sztucznej fotosyntezy sprzed 2 lat (opisane w „Nature”). Świetne rezultaty w połączeniu ze stosunkowo niską ceną materiału mogą stać się siłą napędową rozwoju tego typu rozwiązań w najbliższym czasie.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.