Podkast 96. Maciej Lorenc: Na grzyby patrzę z różnych perspektyw

Silnie uzależnia. Prowadzi do szaleństwa. Powoduje uszkodzenie mózgu. Trwale zmienia osobowość. Jest szkodliwa nawet w małych dawkach. To po prostu narkotyk „rekreacyjny”.

A może jest inaczej?

Pomaga w leczeniu uzależnień. Zmniejsza poziom lęku. Redukuje objawy depresji i PTSD. Łagodzi bóle głowy typu klastrowego. Cechuje się niską toksycznością. „Nic nie wskazuje, że poszerzanie świadomości za pomocą środków psychoaktywnych [jak ona] jest pod jakimkolwiek względem bardziej niebezpieczne niż psychoanaliza albo czteroletnie studia na Harwardzie” – mówił Timothy Leary.

Dyskusja na temat psylocybiny – jak i innych psychodelików – trwa od dekad. Przeciwnicy ich przyjmowania często szafują mitami, zwolennicy są niejednokrotnie nadmiernie optymistyczni, choć podpierają się badaniami naukowymi. Temperatura sporu wciąż jest zatem podwyższona.

Zbija ją – konsekwentnie od lat – nasz gość.

„Celem jest przybliżenie obecnego stanu wiedzy o właściwościach grzybów psylocybinowych, a także ich bogatej i złożonej historii, która ma swój początek znacznie wcześniej niż działania na rzecz ich kryminalizacji czy próby włączenia ich jako leków do zachodniego systemu biomedycznego. Ludzie używają ich do wielu celów i spożywają je w bardzo zróżnicowanych okolicznościach – zarówno w kontrolowanym kontekście terapeutycznym, jak i poza nim. Starałem się uwzględnić możliwie najwięcej perspektyw, wychodząc z założenia, że interdyscyplinarność pozwala zobaczyć każde zjawisko w szerszym kontekście, a tym samym zrozumieć je lepiej i dogłębniej” – pisze w swojej kolejnej po „Czy psychodeliki uratują świat?” książce „Grzybobranie. Kulturowa historia psylocybiny”.

To z jej powodu spotkaliśmy się z Maciejem Lorencem w pulsar nadaje drugi raz. Poza tym rozmawiamy o planach, jakie Polskie Towarzystwo Psychodeliczne ma na swoją drugą – zapowiadaną na czerwiec – konferencję naukową i o tym, co się na świecie i w Polsce w statusie psychodelików zmieniło przez ostatnie dwa lata. Przede wszystkim zaś o kolejnych badaniach nad nimi i wyzwaniach, jakie w ich kontekście – choćby w obliczu wojny w Ukrainie i związanych z nią traum, które trzeba przecież leczyć – stoją przed naukowcami.