Dron nad wulkanem

Są wulkany takie jak Wezuwiusz we Włoszech czy Mauna Loa na Hawajach, które monitoruje się dzień i noc za pomocą dziesiątek czujników i kamer. Są też takie jak Manam, wystający na 1807 m n.p.m. z wód Oceanu Spokojnego w pobliżu Nowej Gwinei, który – choć bardzo aktywny i niebezpieczny dla mieszkających u jego podnóża ludzi – nie był do tej pory w ogóle obserwowany, jeśli nie liczyć sporadycznych wizyt składanych mu przez naukowców raz na kilka lat, po każdej większej erupcji. Ponieważ takich stożków – czynnych, ale z powodu oddalenia rzadko badanych – istnieje sporo na Ziemi, grupa naukowców z kilku krajów europejskich, USA i Kanady wpadła na pomysł skonstruowania drona, który byłby regularnie posyłany nad taki krater i dzięki zainstalowanym czujnikom zbierałby dane na temat ulatniających się z niego gazów.

– Na podstawie składu chemicznego tych wyziewów można ze sporym prawdopodobieństwem przewidzieć, czy wulkan szykuje się do erupcji – mówią autorzy projektu o nazwie ABOVE, w którym za poligon badawczy posłużył wspomniany wulkan Manam. W jego cieniu na niedużej wyspie o średnicy ok. 10 km żyją dziś 4 tys. osób. Dwie dekady temu ludzi było dwukrotnie więcej, ale część ewakuowano na Nową Gwineę po potężnej erupcji w 2004 r. Od tego czasu góra drży niemal co roku, a co kilka lat wyrzuca popiół i okruchy skalne. W zeszłym roku znów wypłynęła z niej lawa.

Precyzyjne szacowanie, ile dwutlenku siarki i dwutlenku węgla ucieka co roku z ziemskich wulkanów, jest dla naukowców ważne. Do tego potrzeba jednak danych pochodzących ze stożków, które do tej pory znajdowały się poza ich zasięgiem. Badacze liczą na to, że drony im w tym pomogą.