Gramy Szekspira czyli wstęp do problemistyki othello

W latach 80. do grona sportowych gier umysłowych (szachy, brydż, warcaby, go i kilka innych) doszlusowała nowość o szekspirowskiej nazwie othello (powszechnie przyjęła się angielska pisownia). Wymyślona, nazwana (nawiązanie do tytułu sztuki ma jakoby uzasadnienie w „czarno-białym dramatyzmie” rozgrywki i kolorze skóry protagonisty i antagonisty tragedii) i opatentowana w Japonii w 1971 roku stanowi niemal wierną kopię angielskiej gry reversi z końca XIX wieku. Bardzo proste reguły, skomplikowana, wielostopniowa, poniekąd przewrotna strategia oraz atrakcyjność wizualna związana z dynamiką i zmiennością sytuacji na planszy – wszystkie te cechy, wsparte intensywną popularyzacją i reklamą, zadecydowały o tym, że w krótkim czasie othello vel reversi podbiła świat.