Jak nietoperze uczą się latać?

Umiejętność sprawnego przemieszczania się jest kluczowa przy unikaniu drapieżników i zdobywaniu pokarmu. Badaczy już od wielu lat zastanawiał fenomen długodystansowych (liczących dziesiątki kilometrów) lotów nietoperzy, które zawsze kończą się powrotem do gniazda. W jaki sposób zwierzęta nabywają tę umiejętność? Jedna z teorii (której wcześniej nie udało się potwierdzić) głosiła, że młode uczą się orientacji w terenie w trakcie wspólnych lotów (są przyczepione do ciał matek). Jednak ta forma transportu jest niezwykle kosztowna energetycznie dla samic, więc koncepcję tę krytykowano.

Potwierdzenie znaleźli izraelscy naukowcy, którzy niedawno opublikowali wyniki badań w „Current Biology”. Opisują oni, jak samice egipskich nietoperzy z gatunku rudawiec nilowy szkolą swoje młode w nawigacji. Żeby to sprawdzić, zaopatrzono zwierzęta w zminiaturyzowane nadajniki GPS. Okazało się, że do 3. tyg. życia potomka para jest nierozłączna. Matka stale znajduje się w pobliżu i przenosi go na swym ciele. W kolejnych tygodniach samice udają się na żer, a młode czekają na oddalonych o kilka kilometrów drzewach. Po osiągnięciu 8–10 tyg. życia pod dyskretną kontrolą swoich opiekunek podejmują pierwsze próby samodzielnych lotów. Co ciekawe, odwiedzają te same drzewa, na których niegdyś zostawiały je matki. Służą im bowiem za punkty nawigacyjne. Po upływie 10 tyg. młode latają w pełni samodzielnie, lecz wciąż nawigują na podstawie drzew drogowskazów. Okazało się też, że nietoperze wychowywane bez matek mają duże problemy z orientacją i nie wracają do gniazd przed świtem, co podkreśla wagę tego nietypowego szkolenia.