Black Health Matters
W tym roku USA zostały dotknięte przez dwa kryzysy, które na pierwszy rzut oka wydają się nie mieć ze sobą związku: pandemia koronawirusa i zabójstwa czarnoskórych Amerykanów przez funkcjonariuszy organów ścigania. Ten drugi doprowadził do masowych protestów, jak również okazjonalnie do aktów przemocy pomiędzy policjantami a protestującymi. Choć bezpośrednie przyczyny tych dwóch zjawisk wydają się odległe, korzenie obu z nich tkwią w strukturalnym rasizmie. Wirus zabił nieproporcjonalnie więcej osób rasy czarnej (a także pozostałych ras innych niż biała). Jednocześnie według niektórych szacunków osoby czarnoskóre są 2,5-krotnie bardziej narażone na śmierć z rąk policji niż przedstawiciele rasy białej. Rozwiązanie problemu przemocy ze strony policji może zająć wiele lat. Możemy jednak natychmiast podjąć konkretne działania, aby chronić zdrowie czarnoskórych Amerykanów.
Głębokie nierówności w kwestii zdrowia istniały w Stanach Zjednoczonych zawsze, ale pandemia wyjątkowo je uwydatniła. Raport autorstwa Centers for Disease Control and Prevention z badania grupy 580 hospitalizowanych osób z potwierdzeniem zakażenia COVID-19 wykazał, że 33% z nich stanowili pacjenci czarnoskórzy, podczas gdy w całej populacji osoby czarnoskóre stanowią jedynie 18%. W tej samej populacji przedstawiciele rasy białej stanowią 59% ogółu, ale tylko 45% chorych. Według stanu z 16 kwietnia w mieście Nowy Jork wskaźnik umieralności wśród osób rasy czarnej wynosił 92 osoby na 100 tys., zaś wśród Latynosów 74 osoby na 100 tys., podczas gdy dla rasy białej i dla Azjatów było to odpowiednio 45 i 35 osób na 100 tys. Te trendy nie ograniczają się wyłącznie do Nowego Jorku.
Ludzie o innym niż biały kolorze skóry często pracują w tzw. niezbędnych sektorach, gdzie są bardziej narażeni na bliski kontakt z osobami chorymi. Co gorsza, są słabo wynagradzani, a znaczna część z nich nie ma ubezpieczenia zdrowotnego ani ubezpieczenia na życie. Ponadto w wielu społecznościach osób czarnoskórych, Latynosów i rdzennych mieszkańców Ameryki obserwuje się nieproporcjonalnie częste występowanie chorób współistniejących, takich jak cukrzyca, nadciśnienie i choroby serca, które stanowią potwierdzone czynniki ryzyka ciężkiego przebiegu zakażenia COVID-19 i zgonu. Te nierówności w znacznej mierze mają swoje korzenie w rasizmie i dyskryminacji ekonomicznej. Prowadzi to do ubóstwa, przeludnienia mieszkań i ekspozycji osób ras innych niż biała na większe zanieczyszczenie powietrza. Są to czynniki, które nasilają wszystkie wymienione problemy zdrowotne. Ustawy Families First Coronavirus Response Act i Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security (CARES) Act, które przeszły przez Kongres w marcu, zdaniem ekspertów politologii z całego politycznego spektrum w bardzo niewielkim stopniu zabezpieczają zdrowie pracowników kluczowych sektorów, ponieważ koncentrują się bardziej na zapewnieniu ulg finansowych niż na opiece medycznej lub dodatkowych przywilejach.
Zmierzenie się w pełni z nierównościami w dostępie do opieki zdrowotnej będzie wymagało poważnych reform w systemie ubezpieczeń zdrowotnych i wysiłków ukierunkowanych na nierówności rasowe i ekonomiczne. Pewne potencjalne rozwiązania są dostępne: bezpartyjna Brookings Institution opublikowała w marcu raport, w którym apelowała o objęcie wszystkich nieubezpieczonych pracowników pierwszej linii frontu z kluczowych sektorów oraz ich rodzin programem „Medicare COVID”, który pokrywałby koszty badań, leczenia i szczepień związanych z COVID-19. Zgodnie z ustawą CARES ubezpieczyciele są zobowiązani do pokrycia kosztów badań w kierunku COVID-19, ale nie jego leczenia.
Z kolei Center for American Progress (CAP) wnioskuje o wypłacanie pracownikom kluczowych sektorów dodatku związanego z ich narażeniem oraz wprowadzenie płatnych zwolnień lekarskich lub zwolnień na opiekę nad chorym członkiem rodziny (ustawa Families First obejmowała zapewnienie dwutygodniowego płatnego zwolnienia lekarskiego, ale zawierała mnóstwo wyjątków dotyczących dużych przedsiębiorstw i pracowników opieki zdrowotnej). CAP apeluje także do Kongresu o pokrywanie kosztów badań i leczenia w związku z COVID-19 niezależnie od statusu imigranta. Izba Reprezentantów zatwierdziła ostatnio projekt ustawy o wartości 3 bln dolarów, która obejmuje wiele z tych świadczeń, jednak proces legislacyjny najwyraźniej utknął w Senacie.
To rozwiązania prowizoryczne. W perspektywie długoterminowej trzeba poszerzać dostęp do opieki medycznej przy przystępnych kosztach dla wszystkich Amerykanów, nie wiążąc jej tak ściśle z zatrudnieniem. Ustawa Affordable Care Act (ACA) stanowi ogromny krok w tym kierunku i zyskała poparcie większości Amerykanów. Minimum, które musimy zapewnić, to ponowne umożliwienie zgłoszeń do ACA w każdym stanie i zobowiązanie wszystkich stanów do poszerzenia programu Medicaid.
Nie możemy pozwolić, aby podczas kolejnej pandemii – a będą kolejne – powróciły te same rażące nierówności rasowe, decydujące o tym, kto przeżyje, a kto umrze.