Pod koniec XIX wieku pisarz i historyk Wallace Stegner nazwał „wspaniałą ideą” stworzenie trzech pierwszych wielkich amerykańskich parków narodowych: Yellowstone, Sequoia i Yosemite. Jednakże ich powstanie okazało się dramatem dla rdzennych Amerykanów mieszkających lub polujących na tych terenach, z których zostali wyrzuceni – był to akt kolonializmu dokonany w imieniu ochrony przyrody. W XX wieku podobne rezerwaty i parki narodowe zaczęły powstawać w krajach rozwijających się, przeobrażając miliony rdzennych mieszkańców w „uchodźców przyrodniczych”, choć zarazem sąsiadujące z terenami chronionymi lasy były przekazywane branży górniczej.