Za to, że dotyk sprawia przyjemność, odpowiadają konkretne neurony

Większość ssaków lubi głaskanie, drapanie czy społeczne pielęgnowanie (social grooming). Przytulenie się do bliskiego osobnika jest odbierane zupełnie inaczej, niż dotknięcie neutralnej faktury czy obiektu. Ale dlaczego? Czy ta różnica w percepcji wynika wyłącznie z interpretacji dokonanej przez mózg? A może przyjemne bodźce dotykowe są odbierane przez szczególny rodzaj neuronów? Dzięki najnowszej wiedzy możemy już odpowiedzieć „tak” na to drugie pytanie.

Naukowcy z University of Pennsylvania pracowali w 2018 r. nad całkiem innym zagadnieniem: badali sposoby łagodzenia bólu. Przypadkiem zauważyli, że kiedy pewna grupa neuronów myszy ulega aktywacji, zwierzęta przyjmują pozycję recepcji rozrodczej (ustawienie ciała – zwykle samicy – które umożliwia kopulację). W naturalnych warunkach jest ona poprzedzona dotykiem karku, który spełnia funkcję zalotów.

Uczeni zaczęli bliżej przyglądać się neuronom określanych mianem Mrgprb4. Na podstawie kolejnych testów ustalili, że są to takie komórki nerwowe, których zadanie polega na percepcji przyjemnego dotyku społecznego (np. dotyk partnera lub członka rodziny). Prześledzili także całą drogę, jaką „przechodzi” bodziec od skóry do mózgu.

Autorzy odkrycia mają nadzieję, że zidentyfikowanie neuronów Mrgprb4 u myszy stanie się pierwszym krokiem do głębszego zrozumienia, dlaczego (również u ludzi) dotyk odgrywa tak kluczową rolę w kształtowaniu mózgu. Powołują się przy tym na przykład niemowląt, dla których dotyk rodzica jest koniecznym warunkiem rozwoju układu nerwowego. Wskazują również, że lepsze zrozumienie tej tematyki mogłoby pomóc w zrozumieniu mózgów nienormatywnych, np. tych należących do osób autystycznych, dla których dotyk często kojarzy się nieprzyjemnie.

Wyniki swoich badań uczeni opublikowali właśnie na łamach „Cell”.