Pulsar - portal popularnonaukowy. Pulsar - portal popularnonaukowy. Shutterstock
Zdrowie

Aspiryna i jej kopia może wspomóc leczenie raka

To lek znany od 1oo lat, zatem dobrze poznany. Okazuje się jednak, że ma większy potencjał, niż do tej pory sądzono.

Aspiryna – niesteroidowy lek przeciwzapalny – to jeden z najczęściej stosowanych medykamentów na świecie. Jej podstawowym składnikiem jest kwas acetylosalicylowy, który działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Kilkaset milionów ludzi na świecie przyjmuje ją codziennie, by zmniejszyć ryzyko zakrzepów i chorób sercowo-naczyniowych. W ostatnich latach zaczęto zaś zwracać uwagę na jej potencjalne działanie przeciwnowotworowe.

Ponieważ mamy do czynienia z lekiem znanym od ponad 100 lat, mechanizm jego działania jest dobrze poznany. Wyniki ostatnich badań naukowców z University of Texas w Arlington przynoszą jednak odpowiedź na dwa pytania: dlaczego aspiryna wywołuje niebezpieczne powikłania w postaci krwotoków wewnętrznych oraz dlaczego może być korzystna przy leczeniu raka.

Kwas acetylosalicylowy hamuje aktywność cyklooksygenazy (COX), czyli enzymu odpowiadającego za syntezę prostaglandyn – cząsteczek przekaźnikowych, kluczowych w odpowiedzi zapalnej organizmu. Dlatego uśmierza ból i obniża gorączkę. Uczeni z zespołu prof. biochemii Subhrangsu Mandali przyjrzeli się bliżej tym reakcjom i odkryli, że aspiryna spowalnia również rozkład tryptofanu do jego metabolitu kinureniny, a to właśnie metabolizm tego aminokwasu jest najistotniejszy w zapaleniu i odpowiedzi immunologicznej. Najważniejszym spostrzeżeniem było jednak to, że hamowanie tej przemiany odbywa się poprzez ograniczenie aktywności enzymów o nazwie dioksygenazy indoloaminy (IDO) oraz że dochodzi przy tym do interakcji między nimi a COX.

Tymczasem dioksygenazy indolaminy są celem niektórych leków stosowanych w immunoterapii nowotworów: pomagają układowi odpornościowemu wyszukiwać i niszczyć komórki nowotworowe. Ponieważ inhibitory COX, a więc podstawowy składnik aspiryny, modulują oś COX-IDO podczas stanu zapalnego, uprawniony jest wniosek, że mogą być również przydatne w immunoterapii.

Naukowcy z zespołu dr Mandali przedstawili swoje obserwacje na dorocznym kongresie Amerykańskiego Towarzystwa Biochemii i Biologii Molekularnej, który od 25 do 28 marca odbywał się w Seattle. Poinformowali, że pracują obecnie nad wytwarzaniem małych cząsteczek chemicznych, które modulują oś COX-IDO. Będą je badać pod kątem zastosowania zarówno w leczeniu stanów zapalnych, jak i w immunoterapii.


To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Jeśli z niej korzystasz, powołaj się na źródło, czyli na www.projektpulsar.pl. Dziękujemy.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną