Nowotwory: częścią terapii powinien być ruch
Autorzy tej pracy wykonali tzw. metaanalizę parasolową. Stoją one bardzo wysoko w hierarchii wiedzy, ponieważ uwzględniają wyniki wcześniejszych metaanaliz oraz prac przeglądowych. W tym wypadku było ich 80, a oceniały czy aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworów oraz poprawia przebieg i skuteczność leczenia tych chorób. Okazało się, że tak.
Na przykład, wykonywanie specjalnych ćwiczeń przedoperacyjnych wiązało się z obniżonym ryzykiem śmierci chorych, z ich krótszą hospitalizacją oraz ze zmniejszeniem liczby powikłań po zabiegu chirurgicznym. Regularna aktywność w czasie chemioterapii łagodziło jej skutki uboczne, a także sprzyjało ogólnej poprawie samopoczucia pacjentów. U ćwiczących występowało też mniejsze ryzyko zaburzeń poznawczych, zwłaszcza tzw. chemobrain, czyli charakterystycznego spowolnienia myślowego, pogorszenia pamięci i utrudnionej koncentracji, które są typowym, przemijającym objawem często towarzyszącym tej metodzie leczenia.
Ponadto, pacjenci onkologiczni, którzy uczestniczyli w ćwiczeniach oddechowych czy zajęciach z jogi, rzadziej cierpieli na zaburzenia snu i oceniali swoją jakość życia wyżej, niż osoby z tą samą diagnozą i analogicznymi zmiennymi demograficznymi, które nie były aktywne fizycznie.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Impact of exercise on health outcomes in people with cancer: an umbrella review of systematic reviews and meta-analyses of randomised controlled trials
Autorzy pracy uważają, że dostarczone przez nich dane przemawiają za tym, by uznać ćwiczenia za integralną część leczenia przeciwnowotworowego. Należy je zalecać w różnych formach i dawkach dostosowanych do indywidualnych potrzeb oraz możliwości danego pacjenta – dokładnie tak samo, jak inne elementy politerapii.
Jest jednak jedno „ale”: w tego typu analizach dowodzi się jedynie korelacji, a nie związku przyczynowo-skutkowego. Nie można wykluczyć, że pacjenci, którzy byli w stanie wykonywać ćwiczenia fizyczne pomimo choroby nowotworowej od początku byli w lepszym stanie ogólnym, niż niećwiczący i dlatego wypadali lepiej od nich w różnych testach. Nie oznacza to oczywiście, że wnioski uczonych są błędne, a jedynie, że trzeba do nich podchodzić z ostrożnością.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.