Zapalenie zatok i choroby reumatyczne. Jest między nimi związek?

To jedno z najpowszechniejszych schorzeń laryngologicznych: zapalenie zatok przynosowych. Znajduje się ich w czaszce pięć par (szczękowe, czołowe, klinowe oraz sitowe przednie i tylne). Właściwie stanowią jednak jeden narząd pokryty błoną śluzową, która podczas infekcji zaczyna w nadmiarze produkować wydzielinę, a ta, w przypadku skrzywionej przegrody nosa (można ją skorygować operacyjnie) i przy zatkanych ujściach, wywołuje stan zapalny. On zaś – jak wskazują wyniki badań opublikowane w „RMD Open” – ryzyko chorób reumatycznych. Przy czym nie chodzi o klasyczne reumatoidalne zapalenie stawów (rzs), lecz rzadsze schorzenia, należące do szerokiej grupy dysfunkcji tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym. Głównie o dwa zespoły Sjögrena i antyfosfolipidowy. Pierwszy dotyczy zapalenia oraz uszkodzenia gruczołów łzowych i ślinowych, a drugi charakteryzuje się zakrzepicą naczyniową w wyniku zwiększonej aktywacji kaskady krzepnięcia krwi przez tzw. przeciwciała antyfosfolipidowe. Tło obu tych zaburzeń nie zostało do tej pory w pełni wyjaśnione. Choć więc wyniki Amerykanów nie są jednoznaczne, sugestia, że mogą prowadzić do nich niewyleczone zapalenia zatok, wydaje się interesująca.

Naukowcy z Mayo Clinic w Rochester w stanie Minnesota przejrzeli dokumentację medyczną 500 tys. osób zamieszkujących stan Minnesota w USA w latach 1966–2014 i wyodrębnili 1729 dorosłych, u których niedawno zdiagnozowano chorobę autoimmunologiczną: rzs, zespół Sjögrena, zespół antyfosfolipidowy, zapalenie naczyń lub polimialgię reumatyczną objawiającą się bólem i sztywnością mięśni. Średni czas, jaki upłynął od epizodu zapalenia zatok do rozpoznania choroby reumatycznej, wynosił w u nich nieco ponad 7,5 roku.

W przypadku zespołu antyfosfolipidowego i zespołu Sjögrena ryzyko okazało się odpowiednio 7-krotnie i ponaddwukrotnie większe. A im częstsze były epizody zapalenia zatok, tym jeszcze bardziej rosło. U osób, które doświadczyły ich co najmniej siedem, prawdopodobieństwo pojawienia się zespołu Sjögrena było aż 9-krotnie większe, a jakiejkolwiek układowej choroby – 5 razy większe.

Autorzy podkreślają, że ich badanie jest obserwacyjne, więc nie można wyciągać ostatecznych wniosków na temat czynników ryzyka. Co więcej, nie wykluczają nawet odwrotnej przyczynowości, czyli że to jeszcze nierozpoznane choroby reumatyczne mogły zwiększać ryzyko infekcji w zatokach (proces autoimmunologiczny może subtelnie niszczyć tkankę łączną na wiele lat przed wystąpieniem objawów).

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.