Eusocjalne karaluchy

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

System zachowań eusocjalnych występuje m.in. u pszczół i termitów. W owadziej społeczności następuje wówczas międzypokoleniowy podział osobników na kasty: reprodukcyjną (przystępującą do rozmnażania) oraz robotniczą, której głównym zadaniem jest opieka nad gniazdem i młodymi. Do grona owadów eusocjalnych dołączył teraz oficjalnie pierwszy gatunek karalucha – Melyroidea magnifica. Zamieszkuje on lasy Ekwadoru, Peru i Brazylii, a jego życie długo owiane było tajemnicą.

Po raz pierwszy gatunek zidentyfikowano w 1912 r. Owady większość czasu spędzają w gniazdach (zlokalizowanych w pniach drzew), więc znacznie utrudnia to ich wykrycie. Prowadzącym badania udało się odnaleźć jedno dopiero w 2017 r., po przeszło 20 latach poszukiwań. Dorosłe owady mają czerwoną głowę oraz jasnozielone odwłok i skrzydła. Królowa posiada białe skrzydła i jest 1,25 razy większa od pozostałych osobników. Tylko ona składa jaja.

Co ciekawe, Melyroidea magnifica to jedyny wyłącznie roślinożerny gatunek karalucha. Na temat biologii tych owadów wciąż wiemy stosunkowo niewiele, co po części wynika z ich niechlubnej reputacji. W Polsce stwierdzono obecność 16 ich gatunków.

Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.