Tajemnice śpiewających psów

Śpiewający pies z Nowej Gwinei (łac. Canis lupus hallstromi) to jedna z najbardziej tajemniczych ras dzikich psów, które przez kilka ostatnich dziesięcioleci były uznawane za wymarłe. Na świecie w ogrodach zoologicznych i rezerwatach pozostało tylko 200–300 osobników. Psy te odkryto w 1957 r. i wtedy uznano je za osobny gatunek. Dziś uważa się, że jest to osobna rasa, która rozwijała się przez ostatnie 6 tys. lat. Nie obserwowano ich od lat 70. XX w., choć tubylcy donosili, że słyszeli ich charakterystyczny śpiew (można go posłuchać np. tutaj: https://youtu.be/bt6-gygNcaw). W 2016 r. ekspedycja naukowców odnalazła 15 psów tej rasy żyjących dziko w górach zachodniej części Nowej Gwinei. Udało się zrobić im zdjęcia i pobrać próbki odchodów, ale nie pozwoliło to na pełną analizę genomu. Ponowna wyprawa w 2018 r. dała lepszy wynik – od 3 osobników udało się pobrać próbki krwi. Szczegółowa analiza DNA pozwoliła na uzyskanie precyzyjnych rezultatów, które potwierdzają, że jest to rasa najbliżej spokrewniona z australijskim dingo, ale zdecydowanie różna od ras ze wschodniej Azji, takich jak chow-chow, akita czy shiba inu. Dzięki badaniom stwierdzono też, że genom uległ częściowej degradacji, prawdopodobnie przez chów wsobny, ale też przez krzyżówki z lokalnymi psami. Uczeni liczą na to, że dokładna analiza genomu może pomóc odkryć tajemnicę wyjątkowego śpiewu tych zwierząt.