Niezastąpieni staruszkowie

W stadzie słoni prym dzierży najstarsza samica, przez co długi czas rola w nim samców była niedoceniana. Samce bowiem po osiągnięciu dojrzałości płciowej (między 10. a 20. rokiem życia) zostają wypędzone z rodzinnej grupy. Wygnańcy zbierają się w tzw. stadka kawalerskie, natomiast dorosłe osobniki żyją samotnie. Częścią społeczności stają się na krótko jedynie w okresie rui samicy. Z tego powodu kłusownicy, ale i myśliwi twierdzą, iż stare słonie nie są ważne dla przetrwania gatunku, skoro nie przystępują do rozrodu, dlatego mogą się stać celem polowań. Okazuje się jednak, że spełniają one inną, nie mniej istotną funkcję.

Badacze z University of Exeter postanowili wziąć po lupę populację słoni afrykańskich zamieszkujących tereny Parku Narodowego Makgadikgadi Pan (Botswana). Wykazali, że stare samce pomagają młodym, mniej doświadczonym, przewodząc im w trakcie wędrówek w poszukiwaniu pożywienia i wody, niejako ucząc je dorosłego życia. Odgrywają więc podobną rolę jak dowodząca stadem samica. Wyniki badań sugerują, że zamiast obiektem polowań, stare samce powinny być objęte szczególną ochroną. Poczynione odkrycia mogą przyczynić się do lepszej ochrony populacji dziko żyjących słoni w Afryce. Szczególnie w obliczu faktu, iż mimo drastycznego jej skurczenia się (w latach 2003–2015 kłusownicy odstrzelili 14 606 osobników) Botswana zezwoliła w tym roku na eksport 400 sztuk kłów.