Badania RTG mumii egipskich zdradzają wiele tajemnic i oszustw

Tak było w przypadku liczącej 2 tys. lat mumii znalezionej w Hawara w 1910 r., dziś przechowanej w Block Museum of Art Northwestern University. Dzięki zastosowaniu rentgenografii strukturalnej okazało się, że choć na kartonażu mumiowym portret przedstawiał dorosłą kobietę, wewnątrz znajdowały się szczątki mierzącej niecały metr pięciolatki. Podczas badań sprzed 20 lat nie zauważono też, że zmarłej położono na brzuchu długi na 7 mm przedmiot z kalcytu, zapewne amulet, mający chronić miejsce usunięcia wnętrzności (rozdzielczość skanów nie pozwoliła ustalić, czy jest to tylko grudka minerału, czy figurka np. skarabeusza). Między bandażami była warstwa gliny, która zapewne miała usztywnić materiał i nadać mu kształt. Fakt, że na mumii przedstawiono twarz dorosłej kobiety, można tłumaczyć tym, że nie bardzo potrafiono portretować dzieci albo życzono dziewczynce, by w zaświatach żyła już jako dorosła.

Badania RTG mumii egipskich zdradzają wiele tajemnic i oszustw. W 2015 r. naukowcy z Universtity of Manchester prześwietlili 800 kocich mumii wotywnych i okazało się, że jedna trzecia z nich wypełniona była gliną, patykami i trzciną, którym nadano kształt kota, a jedna trzecia zawierała jedynie fragmenty ciał świętych zwierząt. Natomiast tegoroczne badania mumii kobry, kota i pustułki, dokonane przez naukowców ze Swansea University, dowiodły, że zwierzęta hodowane na ofiary żyły w fatalnych warunkach (głodzono je) i umierały okrutną śmiercią (np. roztrzaskane, duszone i deptane). Promienie rentgenowskie sprawiają, że egipski kult zwierząt czy szacunek do zmarłych przedstawiają się trochę inaczej, niż dotychczas sądzono.