Majowie: Kosmiczny plan z epoki bez władców

|||Z ostatniej chwili

W przyrodzie kolor wściekle żółty bywa stosowany ku przestrodze (patrz: liściołaz żółty) czy jako kamuflaż (patrz: modliszka storczykowa). W Pulsarze natomiast – to sygnał końca embarga, które prestiżowe czasopisma naukowe nakładają na publikowane przez badaczy artykuły. Tekst z żółtym oznaczeniem dotyczy więc doniesienia, które zostało upublicznione dosłownie przed chwilą.

Datowania radiowęglowe wskazują, że budowla powstała między 1050 a 700 r. p.n.e., a więc na długo przed pojawieniem się miast Majów, takich jak Tikal czy Palenque. Co więcej, w tym czasie ludzie nie tworzyli jeszcze hierarchicznych społeczeństw – nie było królów, pałaców ani armii. A jednak potrafili wspólnymi siłami zbudować konstrukcję o długości 9 km i wykopać kanały głębokie na 5 m.

Jak to możliwe? Odpowiedzią może być kosmogram, czyli materialne odwzorowanie porządku wszechświata. W centrum odkryto krzyżowy szyb rytualny z ofiarami z glinianych toporków i barwnikami w kolorach niebieskim, zielonym, żółtym i czerwonym. Barwy te symbolizowały strony świata i cykl czasu, a ich użycie to najstarszy znany przykład systemu kolorów kierunkowych w Mezoameryce. W złożu znaleziono też muszle z Atlantyku i Pacyfiku – znaki wody i jedności dwóch oceanów.

Dzięki analizie lidarowej badacze ustalili, że całe założenie było rozplanowane z niezwykłą precyzją. Główna oś świątyni została ustawiona tak, by słońce wschodziło dokładnie nad nią 24 lutego i 17 października – w odstępie odpowiadającym połowie 260-dniowego kalendarza rytualnego Majów. Ceremonie i procesje odbywały się więc w rytmie astronomicznym.

Aguada Fénix pokazuje, że wielkie przedsięwzięcia społeczne mogły powstać bez przemocy i przymusu. To nie król, lecz wspólna wiara w ład świata mobilizowała tysiące rąk do pracy. Niektóre kanały i groble pozostały niedokończone, lecz sam rozmach budowy świadczy o imponującej organizacji. I o tym, że wspólnota potrafiła współdziałać w skali, jaką dotąd przypisywano tylko państwom.

Odkrycie zmienia więc dawny obraz cywilizacji Majów jako dzieła elit i kapłanów. Przed nimi byli zwykli ludzie, którzy wspólnie budowali mapę nieba na ziemi – monumentalny znak wiary, że porządek kosmosu można odtworzyć własnymi rękami.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.