Shutterstock
Człowiek

Jestem w sieci, więc chcę jeść

U dzieci, które spędzają zbyt dużo czasu przed ekranami, występują problemy z objadaniem się – stwierdzili naukowcy z University of California i University of Toronto.

Naukowcy przeanalizowali zebrane w latach 2016-2019 dane dotyczące ponad 11025 dzieci w wieku 9–11 lat, uczestników Adolescent Brain Cognitive Development Study – największego długoterminowego badania rozwoju mózgu w USA. Wśród nich były pochodzące od dzieci informacje na temat czasu spędzanego przy przed telewizorem, w mediach społecznościowych i na wysyłaniu wiadomości tekstowych. Rodzice zaś dostarczyli danych o tym, czy najmłodsi się objadają, z jaką częstotliwością i czy jest to powiązane ze stresem.

Okazało się, że każda dodatkowa godzina (limit dla dzieci w tym wieku to 2 godz.) spędzana na oglądaniu programów telewizyjnych i filmów w ciągu roku powodowała wzrost ryzyka zaburzenia odżywiania do 39 proc., a spędzona w mediach społecznościowych – do 62 proc.

Rzecz w tym, że w telewizji dzieci widzą bardzo dużo reklam żywności, co wzmaga ich łaknienie. W internecie zaś prezentowane są wzorce wyglądu, do których próbują się zbliżyć, a ponieważ jest to nieosiągalne, odczuwają stres, a żeby się go pozbyć – jedzą.

Teraz może być jeszcze gorzej. – Z powodu zdalnej nauki, ograniczenia zajęć sportowych i izolacji społecznej, dzieci siedzą przed ekranami jeszcze dłużej – mówi pediatra dr Jason Nagata.

Kompulsywne objadanie się jest najczęstszym zaburzeniem odżywiania w USA. Polega na spożywaniu dużych ilości pożywienia w krótkim czasie, uczuciem utraty kontroli nad chęcią jedzenia i późniejszym doświadczaniem wstydu lub poczucia winy z tego powodu. Osoby cierpiące na te przypadłość w przeciwieństwie do osób z bulimią nie kompensują tego wymiotami, stosowaniem środków przeczyszczających lub nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Efektem jest zatem w wielu przypadkach nadwaga, a w dłuższej perspektywie także choroby serca lub cukrzyca.

– Media mogą być korzystne w edukacji i dać namiastkę kontaktu z rówieśnikami, co bardzo istotne podczas pandemii – podsumowuje dr Nagata. – Rodzice powinni jednak uważać na to, ile czasu dzieci im poświęcają, rozmawiać z nimi na temat związanego z tym ryzyka i uczyć bezpiecznego z nich korzystania.

Wyniki badań zostały opublikowane w „International Journal of Eating Disorders”.

____________________________________________

źródło: University of Toronto

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną