Człowiek współczesny stanął u wrót Australii wcześniej niż przypuszczano
Wszystko zaczęło się w 2009 r. od odkrycia w Tam Pà Ling ludzkiej czaszki i żuchwy. Było to zaskakujące, bo jak dotąd najstarsze ludzie skamienieliny znajdowano na wyspach – Sumatrze, Filipinach i Borneo. Górska jaskinia jest zaś położona ponad 300 km od morza w północnym Laosie. Badacze nie mogli wydatować szczątków ludzkich za pomocą metody radiowęglowej, bo były za stare, wykorzystali więc datowanie termoluminescencyjne. Pozwoliło ono określić wiek znalezisk na 46 tys. lat, czyli zgodnie z oczekiwanym czasem przybycia Homo sapiens sapiens do Azji Południowo-Wschodniej.
Wykopaliska prowadzono dalej, aż do tego roku. I w znacznie głębszych warstwach jaskini zespół laotańskich, francuskich, amerykańskich i australijskich naukowców znalazł 7 fragmentów ludzkich kości. Tym razem ich wiek określono, badając metodą uranową tkwiący koło skamienielin stalaktyt, a elektronowo-spinową zęby zwierząt, a potwierdzono szczegółową mikromorfologiczną analizą osadów.
Okazało się, że człowiek mieszkał w tej jaskini ponad 56 tys. lat, a znajdujący się na głębokości 7 m fragment kości nogi dowodzi, że przybył do niej między 86 tys. a 68 tys. lat temu. Przesuwa to czas przybycia homo sapiens sapiens do kontynentalnej Azji Południowo-Wschodniej o ok. 40 tys. lat. Badacze są przekonani, że jaskinia Tam Pà Ling była „przystankiem” dla ówczesnych ludzi w ich wędrówce z Afryki do Australii, co więcej najpierw zasiedlili oni Półwysep Indochiński, zanim trafił na wyspy na Oceanie Indyjskim i Pacyfiku, które były trampoliną do zasiedlenia tego najmniejszego z kontynentów. To wszystko oznacza, że musieli oni bardzo sprawnie poruszać się nie tylko wzdłuż wybrzeży, ale też gęstymi lasami – najprawdopodobniej wykorzystując do tego rzeki.
Wyniki analiz opublikowano w „Nature Communications”.
To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Jeśli z niej korzystasz, powołaj się na źródło, czyli na www.projektpulsar.pl. Dziękujemy.