Schizofrenia i depresja – to nasz spadek po denisowianach?

Podczas porównywania genomów osób z 26 populacji ludzkich z DNA naszych wymarłych krewnych badacze z Hiszpanii zauważyli większe podobieństwo jednej z dwóch ludzkich wersji genu SLC30A9 do tego, które mieli denisowianie. A to wskazuje na to, że część z nas odziedziczyła ten wariant genu po nich (publikacja w PLOS ONE). Gen ten koduje białko mitochondrialne ZnT9, odpowiedzialne za regulację transportu cynku oraz metabolizm komórkowy. Dwa warianty SLC30A9 różnią się w jednym miejscu na białku Znt9. Wersja najczęściej spotykana poza Afryką zapobiega przeładowaniu cynkiem siateczki śródplazmatycznej i mitochondriów oraz bezpośrednio wpływa na ich aktywność. Jakie to ma znacznie?

Badacze sugerują, że ponieważ białko to odgrywa ważną rolę w metabolizmie energetycznym mięśni szkieletowych, posiadanie denisowiański wariant genu musiał pomagać naszym przodkom w przystosowaniu do zimniejszego środowiska. Ciemną stroną mogło jednak być to, że SLC30A9 mógł szybciej doprowadzić do rozregulowania międzykomórkowego transportu, zatem jego posiadacze mogli być narażeni na większe niż inni ryzyko występowania zaburzeń neuropsychiatrycznych, jak schizofrenia czy depresja. Cynk jest bowiem uwalniany, gdy neurony wysyłają komunikaty do układu nerwowego, ale jeśli jest go zbyt dużo, to dochodzi do wstrzymania tego procesu.

Nie jest jeszcze jasne, w jaki sposób może to wpływać na mózg. Tym bardziej że schorzenia neuropsychiatryczne są bardzo złożone i obejmują wiele genów i czynników środowiskowych. Poza tym ten wariant genu najprawdopodobniej nie jest jedynym, który może predysponować do chorób i zaburzeń psychicznych. Zespół genetyków w przyszłości zamierza przetestować swoją hipotezę na modelach zwierzęcych i dokładniej zbadać rolę białka kodującego ZnT9 w układzie nerwowym. A przy okazji dowiedzieć się, czy osoby mające odziedziczony po denisowianach gen SLC30A9 są mniej lub bardziej wrażliwe na zimno.

Nawet jeśli ta mutacja genów ma jakiś wpływ na nasze zdrowie psychiczne, to nieznaczny, bo geny denisowian nie są specjalnie liczne – my ich niemal nie mamy, a u Azjatów i rdzennych Amerykanych jest ich zaledwie 0,2 proc. W gorszej sytuacji mogą być mieszkańcy Nowej Gwinei i wyspy Bougainville, bo u nich występuje w ekstremalnych przypadkach nawet 6 proc.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.