Czaszka z Harbinu: a jednak denisowianin!

|||Z ostatniej chwili

W przyrodzie kolor wściekle żółty bywa stosowany ku przestrodze (patrz: liściołaz żółty) czy jako kamuflaż (patrz: modliszka storczykowa). W Pulsarze natomiast – to sygnał końca embarga, które prestiżowe czasopisma naukowe nakładają na publikowane przez badaczy artykuły. Tekst z żółtym oznaczeniem dotyczy więc doniesienia, które zostało upublicznione dosłownie przed chwilą.

Doskonale zachowaną czaszkę znaleziono w 1933 r. w okolicach Harbinu w północno-wschodnich Chinach. Stwierdzono, że ma co najmniej 146 tys. lat. I sklasyfikowano jako szczątki Homo longi. Nowe analizy przeprowadził zespół kierowany przez Fu Qiaomiei z Chińskiej Akademii Nauk.

Badacze zastosowali nowatorskie metody analizy białek (paleoproteomika) i zoptymalizowali techniki wydobywania DNA z kamienia nazębnego. Dzięki temu udało się nie tylko potwierdzić przynależność Harbin 1 do rodzaju Homo, ale też zidentyfikować trzy warianty białek unikatowe dla denisowian, a także mitochondrialne DNA zgodne z wczesną linią denisowiańską. To pierwsze tak mocne dowody, że ten konkretny okaz – zachowany w wyjątkowo dobrym stanie – reprezentuje denisowian. Tym samym zyskujemy pierwszy wgląd w pełną morfologię czaszki tego gatunki i dowód na jego szerokie rozprzestrzenienie od Syberii po północne Chiny już w środkowym plejstocenie.

Odkrycie otwiera też nowe możliwości identyfikacji innych szczątków ludzkich z Azji Wschodniej – takich jak znaleziska z Dali czy Jinniushanu – które być może również należą do tej fascynującej, wymarłej linii ludzkości.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.