Pożądana nierdzewność
1 września 2016
Samo brzmienie słowa rdza przypomina przykre zgrzytanie żelaza pokrytego chropowatą czerwonawą warstwą. Rdzą. I szczerze wierzę, że jego rozszerzone przenośne użycie bierze się także z tego brzmienia.
Prasłowiańskie rd’a oznaczało najpierw „czerwień” lub „coś czerwonego”, rdzeń rd- wziął się z praindoeuropejskiego reudh- o tym samym znaczeniu. Rdeti to było „czerwienić się, rumienić”. Inne języki też tę pierwotną rudość rdzy zawierają, bo po niemiecku rdza to Rost, po angielsku – rust, po francusku – rouille.
Wiedza i Życie
9/2016
(981) z dnia 01.09.2016;
Na końcu języka;
s. 19