Łyżki, widelce, noże

Kiedyś sztuciec to była przede wszystkim „broń myśliwska” (u Mickiewicza „Rejtan zabił ze sztućca ogromną maciorę” (dzika oczywiście), „z wielkim niebezpieczeństwem” zresztą, „bo z bliska wypalił”. Po niemiecku ta broń nazywała się Stutzer, potem Stutzen. Czasownik stutzen znaczy też „przycinać, obcinać”, a rzeczownik Stutzen odnosi się również do „podpórek do naczyń stołowych”.