Nie można żyć bez powietrza

Powietrze to dla nas miejsce lub substancja. Można powiedzieć, że w powietrzu jest powietrze, co w tym wypadku nie jest banałem. W powietrzu latają ptaki, na co zwracało uwagę wielu słownikarzy, a i poetów („lotne w powietrzu bociany długim szeregiem” Słowackiego) – i powietrzem oddychamy. Jedna z najstarszych słownikowych definicji powietrza, Knapiusza z 1620 roku, to „jeden z żywiołów, wiatr, którym oddychamy, po którym ptactwo lata”.

Jako substancja powietrze było różnie opisywane.