Podróże pasażera

Pasażer przybył do nas z Francji, nieco później niż wojażer. Pasaż był dawniej, mówiono tak na ‘przejście, przechód, wychód’, słowniki z połowy dziewiętnastego wieku go odnotowywały, pasażera nie. Francuski wyraz passager jako przymiotnik znaczył tyle, co ‘przejezdny, przechodni, przejściowy’ – pasażer był więc najpierw ‘przejezdnym’, ‘przechodniem’.

Podróż nazywano u nas trochę bardziej elegancko wojażem, a podróżnego wojażerem – potem ta elegancja, jak to bywa, nabrała odcienia ironii, sympatycznej zresztą, i dziś wojażujemy nadal jeszcze, ale już tylko nieco żartobliwie.