Bezcenne guano

W XIX w. ptasie odchody nazywano białym złotem i sprowadzano je do Europy aż z odległego Peru. W tym kraju i w sąsiednich krajach ów odpad z procesu trawienia zachodzącego w trzewiach naszych skrzydlatych braci nazwano „guano”, termin biorąc z języka keczua. Nasi przodkowie już tysiące lat temu zauważyli, że dzięki nawożeniu gleby zwierzęcymi odchodami można zwiększyć plony. My zaś wiemy, że wszystko dlatego, że są one naturalnym źródłem łatwo dostępnych związków azotu, potasu i fosforu – trzech najważniejszych dla roślin pierwiastków.