Odporność starsza niż antybiotyki
Obserwuj nas. Pulsar na Facebooku:
W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.
Gronkowiec złocisty występuje u ludzi i zwierząt w jamie nosowo-gardłowej oraz na skórze, najczęściej nie powodując żadnych dolegliwości. Opisano jednak szczep tej bakterii oporny na metycylinę (tzw. MRSA), stanowiący zmorę oddziałów szpitalnych i wyzwanie finansowe dla systemu opieki zdrowotnej. W samej Europie powoduje on 171 tys. zagrażających zdrowiu i życiu infekcji. Do tej pory uważano, że zjawisko antybiotykoodporności w dużej mierze napędzane jest przez ich powszechne stosowanie w praktyce klinicznej. Okazuje się jednak, że odporny na działanie większości antybiotyków MRSA daje się we znaki nie tylko ludziom, ale i dziko żyjącym zwierzętom.
Już od ponad dekady pojawiały się doniesienia o identyfikacji podobnie opornego szczepu nazywanego mecC-MRSA u niedźwiedzi, węży, bocianów i jeży. Co istotne, u tych ostatnich mikrob występował najczęściej, a badacze z University of Cambridge postanowi sprawdzić dlaczego. W tym celu przeanalizowali 276 wymazów z okolic nosa, skóry i stóp pobranych od jeży europejskich żyjących w różnych krajach. Co ciekawe, z jednej strony obecności patogenu nie stwierdzono u osobników zamieszkujących Grecję, Rumunię, Francję, Włochy i Hiszpanię, z drugiej strony, mecC-MRSA występował u 66% jeży z Anglii i Walii. Na ich skórze koegzystował też grzyb z gatunku Trichophyton erinacei, znany z produkcji związków bakteriobójczych. W takim razie dlaczego nie zapobiegł on infekcji? Okazuje się, że produkowany przez T. erinacei antybiotyk b-laktamowy KPN działa tylko na mecC-MRSA pozbawiony genów oporności. Niewrażliwość gronkowca na antybiotyki może zatem być wynikiem selekcji naturalnej i to właśnie gwarantuje mu przetrwanie na ciele jeży. Według badaczy oporny szczep mecC-MRSA pojawił się u tych zwierząt na początku XIX w., a więc na długo przed odkryciem antybiotyków z grupy b-laktamów, jako ewolucyjne przystosowanie bakterii do zasiedlania tego samego co z T. erinacei środowiska.
Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.