Chrząszcz Holotrichia parallela. Chrząszcz Holotrichia parallela. Wikipedia
Środowisko

Podwójna doba pewnego chrząszcza

Niemal wszystkie zwierzęta funkcjonują w 24-godzinnym rytmie wyznaczanym przez genetycznie wbudowane zegary biologiczne. On żyje w cyklu liczącym 48 godzin. Badania opublikowane w „Current Biology” wskazują rozwiązanie tej zagadki.

Zarówno samiec, jak i samica chrząszcza Holotrichia parallela ukrywają się za dnia pod ziemią, a na powierzchnię wychodzą co drugą noc, by zaspokoić głód i potrzebę seksu. W takich momentach samice wspinają się na łodygi roślin, wydzielając równocześnie feromony przyciągające samca.

Walter Leal, ekolog i biochemik z University of California w Davis, był od dawna ciekaw, czy również samce tego gatunku reagują na feromony samic w 48-godzinnym cyklu. W nowych badaniach wraz ze współpracownikami wykorzystał opublikowany niedawno transkryptom tych owadów, by w końcu poznać genetyczne podstawy tego nietypowego rytmu. Badacze zidentyfikowali geny odpowiedzialne za powstanie receptorów zapachowych, odkrywając, że tylko jeden z tych genów ma związek z powstaniem receptora reagującego na chemiczne zaloty samicy H. parallela. Eksperymenty potwierdziły, że po zablokowaniu aktywności tego genu samiec przestał reagować na feromony.

Następnie zespół monitorował, ile takich receptorów tworzą samce chrząszcza w różnych okresach, aby stwierdzić, kiedy są one najbardziej wyczulone na feromony. Produkcja receptorów osiągała najwyższy poziom co drugą noc – w tym samym czasie, gdy samice wytwarzały najwięcej feromonów – a minimum następowało kolejnej nocy. „Odkryliśmy u samców 48-godzinny cykl zsynchronizowany z aktywnością samic – mówi Leal. – To piękna historia”. Badania potwierdziły istnienie u obu płci cyklu utrwalonego na poziomie molekularnym.

Rytmy biologiczne zwykle zależą od bodźców pochodzących z otoczenia, takich jak następstwo dnia i nocy. Nie znamy w naturze bodźców mających cykl 48-godzinny. Przyszłe badania być może wyjaśnią, skąd wziął się taki rytm u chrząszcza i w jaki sposób geny go regulują. Jennifer Hurley, biolożka z Rensselaer Polytechnic Institute, zauważa, że dzięki takim badaniom dowiadujemy się, że „liczba rytmów występujących w przyrodzie jest olbrzymia”.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Świat Nauki 07.2024 (300395) z dnia 01.07.2024; Skaner; s. 18
Oryginalny tytuł tekstu: "48-godzinny zegar biologiczny"