Komary odmłodniały. O jakieś 100 mln lat
|
|
W przyrodzie kolor wściekle żółty bywa stosowany ku przestrodze (patrz: liściołaz żółty) czy jako kamuflaż (patrz: modliszka storczykowa). W Pulsarze natomiast – to sygnał końca embarga, które prestiżowe czasopisma naukowe nakładają na publikowane przez badaczy artykuły. Tekst z żółtym oznaczeniem dotyczy więc doniesienia, które zostało upublicznione dosłownie przed chwilą. |
Na podstawie nowych szczegółowych analiz filogenetycznych (badanie dróg rozwojowych organizmów), wykorzystujących dane z całych genomów lub ich dużej części, udało się ustalić, że te owady wyewoluowały w połowie okresu kredowego, ok. 106 mln lat temu, a nie w triasie (~220 mln lat temu). Co więcej, wspólny przodek wszystkich współczesnych komarów żył ok. 73 mln lat temu. Innymi słowy, przed 106 mln lat „powstał” cały „ród komarów”, ale potomkowie pochodzący z najstarszych jego gałęzi nie przetrwali do czasów współczesnych. I dlatego wszyscy żyjący dziś przedstawiciele tej rodziny pochodzą od jednego, późniejszego przodka. Przyczyną błędnych dotychczasowych ustaleń momentu wyewoluowania komarów były pomyłki w analizach filogenetycznych, które sprawiały, że niektóre linie ewolucyjne wydawały się starsze niż w rzeczywistości.
Międzynarodowy zespół badaczy wykazał również, że większość współczesnych rodzajów komarów powstała już po wielkim wymieraniu kredowym, które 66 mln lat temu zakończyło erę dinozaurów. Sugeruje to, że wczesna dywersyfikacja tych owadów była najprawdopodobniej napędzana przez gwałtowny rozwój ssaków i ptaków, czyli ich głównych żywicieli.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Phylogenomics redefines the evolutionary history of mosquitoes
Szczególnie uderzająca jest jednak zbieżność historii komarów z ewolucją Plasmodium, czyli pasożytów wywołujących malarię. Moment rozdzielenia się linii Anophelinae i Culex (ok. 43,6 mln lat temu) jest niemal identyczny z szacowanym czasem rozdzielenia się pasożytów malarii atakujących ssaki od tych infekujących ptaki i gady (ok. 45 mln lat temu). Wskazuje to na ścisłe powiązanie ewolucyjne między wektorem a pasożytem oraz ich wspólną dywersyfikację.
Autorzy badania, którego wyniki publikuje najnowsze wydanie „PNAS”, zaznaczają, że ich praca ma pewne ograniczenia. Analiza objęła stosunkowo niewiele gatunków i nie uwzględniono w niej przedstawicieli kilku ważnych grup komarów. Potrzebne są więc dalsze analizy z szerszym doborem taksonomicznym, aby w pełni potwierdzić nowe relacje między poszczególnymi liniami tych owadów.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.