Dziura ozonowa. Dziura ozonowa. Shutterstock
Technologia

Dziura coraz mniejsza

Atmosfera nad Antarktydą zaczyna zdrowieć, a warstwa ozonowa się umacnia.

Obserwuj nas. Pulsar na Facebooku:

www.facebook.com/projektpulsar

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.


Odwołując się do analogii medycznej, można powiedzieć, że najpierw pacjent czuł się coraz gorzej, ale potem udało się ustabilizować jego stan, a teraz zaczyna wracać do zdrowia – mówi główna autorka badań, prof. Susan Solomon z Massachusetts Institute of Technology. Solomon wraz ze współpracownikami opublikowała ostatnio w „Science” (2016) ważny artykuł na temat dziury ozonowej nad Antarktydą. Jej rozmiary porównywano w kolejne wrześnie, poczynając od roku 2000, a kończąc na 2015. Wybrano ten miesiąc, bo wtedy na półkulę południową przychodzi wiosna i dziura ozonowa zaczyna się szybko rozrastać, aby na początku kolejnego miesiąca osiągnąć roczne maksimum.

Okazało się, że w ciągu ostatnich 15 lat wrześniowa dziura zmniejszyła się o około 4 mln km2 – relacjonuje Solomon. To mniej więcej powierzchnia Unii Europejskiej. Odradzanie się warstwy ozonowej nie było jednak jednostajne. Zdarzały się lepsze i gorsze lata, co autorzy badań wiążą głównie z krótkotrwałymi ingerencjami wulkanów w antarktyczną atmosferę. – Tak było we wrześniu i październiku 2015 r., kiedy dziura się powiększyła z powodu wcześniejszej erupcji wulkanu Calbuco w Chile – mówi badaczka. (Emitowane przez wulkany drobne cząstki pyłów przyczyniają się do rozwoju obłoków stratosferycznych, które pośrednio osłabiają warstwę ozonową.)

Solomon nie ma wątpliwości, że odbudowywanie się warstwy ozonowej ponad Antarktydą to głównie zasługa podpisanego w 1987 r. protokołu montrealskiego, zakazującego stosowania chlorofluorowęglowodorów (CFC). Jej zdaniem, jeśli odbudowa ozonu będzie nadal przebiegała w podobnym tempie, do połowy XXI w. dziura nad Antarktydą zniknie na dobre.


Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Wiedza i Życie 9/2016 (981) z dnia 01.09.2016; Sygnały; s. 13