Niejadki i żarłoki: dlaczego dzieci mają kłopoty z posiłkami

Jeśli dziecko ma rozwinąć zdrowe nawyki żywieniowe, musi najpierw mieć prawidłowy, pozytywny związek z jedzeniem. Taki, w którym żywność nie tylko zaspokaja potrzeby fizjologiczne, ale też jest elementem dbałości o siebie i o relacje z otoczeniem (np. w czasie wspólnych posiłków w przyjemnej atmosferze). A jednak niektóre dzieci sprawiają wrażenie, jakby w ogóle nie miały apetytu, inne przejadają się niezdrową żywnością lub postrzegają jedzenie w kategoriach nagród albo kar. Uczeni z University of Illinois postanowili sprawdzić, dlaczego, a wszystkie zmienne zamknęli w ramy modelu.

Ustalili, że samoregulacja pobierania pokarmu kształtuje się w różny sposób na poszczególnych etapach rozwoju. W przypadku niemowlęcia łaknienie jest regulowane głównie przez bodźce fizjologiczne, a preferencje dotyczące smaków są wciąż bardzo plastyczne. Na przykład, jeśli dieta dziecka rozszerzana jest najpierw o warzywa, a dopiero potem o owoce, to ma ono szansę rozwinąć mniejszą preferencję względem słodkiego smaku i mniejszą jego tolerancję. Część reakcji – podkreślają uczeni – wynika tu jednak z wrodzonych predyspozycji: niemowlęta z silniejszym temperamentem częściej reagują pozytywnie na nowe smaki, a te, które są bardziej wrażliwe na bodźce, niechętnie próbują nowych rzeczy, nowych tekstur, nowych okoliczności spożywania posiłków itp.

Na dalszych etapach rozwoju kluczowe znaczenie w kształtowaniu prawidłowej relacji z jedzeniem mają okoliczności społeczne. To, jaką rolę posiłki pełnią w danej kulturze, w jaki sposób są spożywane w grupie rodzinnej, jakie są nawyki żywieniowe rodziców itp. Nie bez znaczenia są również cechy psychologiczne. Badacze wykazali m.in., że ogólna zdolność do samoregulowania emocji przekłada się na to, jak dziecko będzie postrzegało funkcję jedzenia w swoim życiu. To samo odnosi się do reaktywności na stresory i odporności psychicznej. Im większa podatność na stres, a mniejsza odporność, tym większe ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania.

Autorzy modelu nie odkrywają może Ameryki, ale zbierają dotychczasową wiedzę i ważą poszczególne jej składowe. Pokazują dzięki temu w uporządkowany, praktyczny sposób, jak przeprowadzić skuteczne kształtowanie nawyków żywieniowych u dzieci o różnych predyspozycjach i w odmiennych sytuacjach życiowych.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.