Nowy organoid: droga dla krwi
Organoidy to modele narządów, które naśladują anatomię i fizjologię swojego pierwowzoru. Obecnie wiąże się z nimi duże nadzieje – m.in. dlatego, że mogą one ograniczyć liczbę testów wykonywanych na zwierzętach. Choć takie struktury tworzy się już od lat, wielu z nich wciąż daleko do doskonałości. Dotyczy to w szczególności tych, które muszą naśladować przestrzenną strukturę pierwotnej tkanki, by prawidłowo odtwarzać jej funkcję. Choćby naczynia krwionośne: jeśli tworzące je komórki nie zorganizują się w wielowarstwową rurkę przewodzącą płyny i reagującą na nie, ich zastosowanie w testach jest w zasadzie pozbawione sensu.
Na łamach „Cell Stem Cell” przedstawiono właśnie nowatorską metodę, która pozwala wyhodować z ludzkich komórek pluripotencjalnych (rodzaj macierzystych) funkcjonalną, prawidłową przestrzennie sieć naczyniową. Autorzy projektu osiągnęli ten cel dzięki sterowanej aktywacji dwóch czynników transkrypcyjnych: ETV2 oraz NKX3.1.
Sięgnij do źródeł
Manipulowanie ekspresją tych elementów pozwoliło uczonym stworzyć samoorganizujące się naczynia krwionośne, które mają światło (otwór w „rurce”), ciągłą błonę okalającą i odpowiednio zorganizowane komórki śródbłonkowe. Tak stworzone organoidy reagują też na bodźce związane z przepuszczalnością naczyń, utrzymują fizjologiczną barierę ściany, a także samorzutnie integrują się z układem naczyniowym myszy, jeśli zostaną wszczepione do jej ustroju.
To pierwszy protokół, który daje tak precyzyjną kontrolę nad przestrzenną strukturą organoidu naczyniowego. Jest ważnym krokiem w kierunku w pełni funkcjonalnych, prawidłowo ukrwionych „tkanek z probówki”.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.