Reklama
Boczniak ostrygowaty. Boczniak ostrygowaty. Stanisław Łoboziak
Strona główna

Domowe grzybobranie

Boczniak ostrygowaty rośnie na martwym drewnie. Jest to grzyb jadalny, którego uprawę można prowadzić np. na słomie.

Doświadczenie

Na dwóch talerzach połóż po jednej rolce szarego papieru toaletowego. Zagotuj w czajniku wodę demineralizowaną. Ostrożnie polej każdą z rolek gorącą wodą w takiej ilości, aby cały papier nasiąkł. Poczekaj, aż mokry papier wystygnie. Delikatnie usuń tekturowy rulon z wnętrza każdej z rolek. Zmieszaj 50 g kultury boczniaka ostrygowatego z 50 g podłoża do hodowli, a następnie podziel na dwie równe porcje. Nasyp do środka każdej z rolek po 50 g wcześniej przygotowanej mieszaniny i delikatnie ugnieć.

Umieść każdą z rolek w osobnym przezroczystym zamykanym plastikowym pojemniku, aby zabezpieczyć je przed utratą wilgoci. Nie mogą wyschnąć podczas doświadczenia, dlatego co pewien czas spryskuj je wodą demineralizowaną. Przygotowaną hodowlę postaw w ciemnym miejscu w temperaturze 25–30ºC.

Po dwóch tygodniach, gdy biała grzybnia będzie przerastać całą rolkę papieru, jedno z pudełek z grzybnią umieść w lodówce w temperaturze 4ºC, a drugie pozostaw w ciemności. Po czterech dniach przestaw oba pudełka do chłodnego, dobrze oświetlonego i przewiewnego miejsca, gdzie panuje temperatura 8–14ºC. Pudełka należy otworzyć, aby umożliwić swobodny dostęp powietrza do rolek papieru. Pierwsze efekty doświadczenia można zaobserwować po 14–21 dniach.

Wyjaśnienie: Boczniak wykorzystuje do wzrostu celulozę stanowiącą główny składnik papieru toaletowego. Po dwóch tygodniach hodowli obie rolki papieru przerastają białymi strzępkami grzybni w całej ich objętości, ale nie powstają wtedy owocniki (kapelusze boczniaka). Żeby z grzybni rozwinęły się owocniki, niezbędny jest szok temperaturowy. To właśnie z przechłodzonej w lodówce grzybni rozwijają się owocniki w przeciwieństwie do grzybni przechowywanej poza lodówką.

Na podstawie książki Stanisława Łoboziaka „Laboratorium w szufladzie. Biologia”
oprac. Olga Orzyłowska-Śliwińska

***

Zestaw przyrządów i materiałów

kultura boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus), podłoże do jego hodowli, woda demineralizowana, 2 rolki szarego papieru toaletowego, 2 plastikowe zamykane pojemniki do przechowywania rolek papieru, 2 talerze, spryskiwacz do kwiatów, czajnik, elektroniczna waga kuchenna

***

Wiedza w pigułce

Owocniki boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus) pojawiają się w grupach składających się z wielu większych i mniejszych okazów (kapelusze do 30 cm średnicy), co przypomina ławice ostryg – stąd nazwa tego gatunku. Ich wysyp w warunkach naturalnych następuje w naszym klimacie dopiero późną jesienią, od końca października do zimy, a gdy zima jest łagodna, również zimą. Grzyb ten rośnie na martwym drewnie. Wykorzystuje też białko zwierzęce. Grzybnia wydziela wtedy substancje paraliżujące nicienie. Strzępki przerastają ofiarę i czerpią z niej składniki odżywcze.

W hodowli wzrost grzybni boczniaków następuje w temperaturze 10–30ºC, najszybciej w 25ºC. Moment rozpoczęcia wzrostu owocników zależy od wielu czynników (temperatury, wilgotności, oświetlenia). Boczniaka można podawać np. po opanierowaniu i usmażeniu.

Czy wiesz, że… dwaj studenci z Rensselaer Polytechnic Institute, 26-letni Eben Bayer i 27-letni Gavin McIntyre, założyli firmę Ecovative Design, która produkuje opakowania do sprzętu elektronicznego z wykorzystaniem plechy grzybów? Najpierw poddają procesowi pasteryzacji łuski z nasion i słomę, które następnie są zaszczepiane grzybnią. Tak przygotowaną masę umieszczają w specjalnych formach, które trafiają do komór hodowlanych, gdzie następuje rozwój grzybni. Mniej więcej po tygodniu opakowanie jest odwadniane i poddawane obróbce termicznej, która zabija sam grzyb i jego zarodniki. Opakowania z grzybów po użyciu można rozdrobnić i wyrzucić na kompost, gdyż ulegają całkowitej biodegradacji. Są więc doskonałym rozwiązaniem alternatywnym wobec współczesnych opakowań z tworzyw sztucznych. Poza tym, modyfikując parametry wzrostu grzyba, można uzyskiwać opakowania o różnej strukturze i wytrzymałości.

***

Uwaga!

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne szkody powstałe wskutek doświadczeń.

Wiedza i Życie 1/2017 (985) z dnia 01.01.2017; Laboratorium; s. 76
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną