Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Shutterstock
Człowiek

Zapomniane narzędzia ujawniły stopień zaawansowania technologicznego neandertalczyków

Przodkowie Homo sapiens produkowali smołę drzewną i jego najbardziej luksusową wersję czyli dziegieć (smołę brzozową). Teraz okazało się, że nie było to jedyne lepiszcze, jakie potrafili uzyskać.

Obserwuj nas. Pulsar na Facebooku:

www.facebook.com/projektpulsar

Neandertalaczycy wytwarzali wyrafinowane narzędzia przypominające te, które do dziś produkowane są w społecznościach łowiecko-zbierackich Afryki. Zespół naukowców z New York University, Eberhard Karls Universität Tübingen i Staatliche Museen zu Berlin w Berlinie odkrył, w jaki sposób łączyli ostrza z trzonkami, a nawet tworzyli uchwyty.

( A ) Fotografie powierzchni artefaktu Va 7157.6. ( B ) Rysunek przedstawiający rozmieszczenie pozostałości po obu stronach artefaktu. ( C ) Szczegóły artefaktu nr. Va 7157.6 z widocznym klejem. ( D ) Zdjęcie z elektronowego mikroskopu skaningowego sferolitów tworzących proszek usunięty z artefaktu. ( E ) Mikrofotografia przedstawiająca połysk spowodowany ścieraniem przypuszczalnie chwytnej części narzędzia. ( F ) Fotografie powierzchni artefaktu nr. Va 7158.7. ( G ) Rysunek przedstawiający rozmieszczenie pozostałości po obu stronach artefaktu. ( H ) Szczegóły artefaktu z widocznymi pozostałościami kleju. ( I ) Zdjęcie z elektronowego mikroskopu skaningowego pozostałości usuniętej z artefaktu. ( J ) Mikrofotografia przedstawiająca polerowanie krawędzi narzędzia.Rysunki: D. Greinert/Archiwum( A ) Fotografie powierzchni artefaktu Va 7157.6. ( B ) Rysunek przedstawiający rozmieszczenie pozostałości po obu stronach artefaktu. ( C ) Szczegóły artefaktu nr. Va 7157.6 z widocznym klejem. ( D ) Zdjęcie z elektronowego mikroskopu skaningowego sferolitów tworzących proszek usunięty z artefaktu. ( E ) Mikrofotografia przedstawiająca połysk spowodowany ścieraniem przypuszczalnie chwytnej części narzędzia. ( F ) Fotografie powierzchni artefaktu nr. Va 7158.7. ( G ) Rysunek przedstawiający rozmieszczenie pozostałości po obu stronach artefaktu. ( H ) Szczegóły artefaktu z widocznymi pozostałościami kleju. ( I ) Zdjęcie z elektronowego mikroskopu skaningowego pozostałości usuniętej z artefaktu. ( J ) Mikrofotografia przedstawiająca polerowanie krawędzi narzędzia.

Badacze poddali dokładnej analizie przedmioty znalezione w początkach XX w. na terenie toponicznego stanowiska Le Moustier we Francji (stąd nazwa okresu mustierski datowany na 120–40 tys. lat temu), które dziś znajdują się w zbiorach berlińskich muzeów, ale od lat 60. XX w. nikt się nimi nie interesował. To sprawiło, że zachowały się na nich substancje organiczne. Dzięki temu naukowcy zidentyfikowali klej, w którego skład wchodziły ochra i bitum.

Tego typu kleje produkowali w tym czasie Homo sapiens w Afryce, a teraz okazało się, że i neandertalczycy w Europie. To bowiem kolejny zaawansowany proces technologiczny zaraz po dziegciu, który jest najstarszym pozyskiwanym produktem chemii organicznej.

Zawartość ochry w odkrytym lepiszczu przekraczała 50 proc., więc było ono stabilne i nie aż tak kleiste, by przywierać do dłoni – więc można było je zarówno wykorzystywać jako klej łączący ostrze z rękojeścią wykonaną z drewna, kości czy skóry, albo wręcz robić z niego samodzielny uchwyt.

Rozwój klejów i ich zastosowanie w produkcji narzędzi to materialny dowód zaawansowania kulturowo-technologicznego wczesnych ludzi. Oraz planowania, bo ochra i bitum nie występowały wszędzie, więc trzeba było organizować wyprawy po te składniki.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną