Grający na muszlach, czyli z jak daleka przywoływali się Indianie Pueblo

Indianie Pueblo (to nazwa zbiorcza kilkunastu plemion) byli rolnikami uprawiającymi kukurydzę. Mieszkali w przylepionych do klifów osadach z gliny, w wielkich domach z wieżami zwanymi kiva. Teraz możemy lepiej poznać ich zwyczaje. Ważny element integracyjny ich społeczności stanowiły specyficzne dźwięki. „Instrumenty”, z których je wydobywano, znaleźli archeolodzy w miejscach pochówków Indian Pueblo z Chaco Canyon w północno-zachodnim Nowym Meksyku, gdzie mieszkali od ok. 850–1150 r. (lepiej lub gorzej zachowane ślady ich osad zachowały się tam do dziś).

O tym, że te społeczności używały muszli do ceremonii, wiadomo od dawna, bo ta tradycja przetrwała w rezerwatach do dziś. Przy czym musieli wyprawiać się po nie aż nad Pacyfik, który jest oddalony o ok. 1000 km. Badacze zastanawiali si,ę czy dźwięki wydawane w Chaco Canyon słyszały też grupy mieszkające poza nim. Aby to sprawdzić, Ruth Van Dyke z Uniwersytetu Binghamton i jej zespół z kilku amerykańskich instytucji wykorzystali program Soundshed Analysis opracowany do cyfrowego modelowania rozchodzenia się dźwięku trąb muszlowych w odpowiednim krajobrazie. Okazało się, że gdy dęto w nie równocześnie w wielkich domach w centrum pięciu najważniejszych osad, sygnał docierał do prawie wszystkich okolicznych wsi.

Dla starożytnych Indian Pueblo dźwięk trąb muszlowych służył – podobnie jak we wspólnotach chrześcijańskich dzwony kościelne – do zarządzania społecznością: zwoływania się na spotkania i ceremonie albo ostrzegania przed niebezpieczeństwami.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.