Czerń i biel w diecie mongolskich nomadów

Metalowe kotły są charakterystyczne dla wszelkich grup nomadów żyjących na euroazjatyckich stepach od epoki brązu. Międzynarodowy zespół badawczy kierowany przez Shevana Wilkina z m.in. Universität Basel stwierdził, że mongolscy koczownicy zbierali do nich krew ubitych zwierząt. Poza tym są tam też ślady wskazujące, że fermentowało w nich mleko – głównie jaków, ale też owiec i kóz. Wykazała to analiza białek w dwóch kotłach, które wraz z innymi artefaktami zostały odkryte w 2019 r. w północnej Mongolii. Wydatowano je radiowęglowo na późną epokę brązu, czyli mają ok. 2,7 tys. lat.

Badaczy nie zdziwił fakt, że do tych naczyń zbierano krew zabitych zwierząt, bo z relacji na temat mieszkańców stepów wynika, że jej picie było czymś praktykowanym jeszcze w czasach historycznych. Niewykluczone jednak, że głównie służyła ona do wytwarzania kiełbas przypominających naszą kaszankę, bo ich spożywanie jest do dziś jednym ze zwyczajów kulinarnych w Mongolii. Według badaczy ta analogia do czasów współczesnych potwierdzona źródłami dotyczącymi diety i praktyk uboju w regionie wystarcza, by wyciągnąć taki wniosek. Poza tym produkcja kiełbas z krwi była metodą konserwacji tego szybko psującego się płynu.

Odkrycie śladowych ilości mleka jaków dowodzi zaś, że to ostatnie zwierzę zostało udomowione i dojone w Mongolii wcześniej, niż dotąd zakładano. Już wtedy mogło być poddawane fermentacji w kotłach, by wytworzyć z niego jogurt – być może zresztą wykorzystywany do produkcji kiełbas.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.