Najpierw uczłowieczyliśmy biodra
Z hominidami – naszymi najbliższymi kuzynami – mamy wspólnych większość genów. Ale nie ma wśród nich tych, które odpowiadają za kształt naszej parzystej kości biodrowej, która wraz z kością łonową i kulszową tworzy jedyną w swoim rodzaju miednicę. Nawet najbliższy nam genetycznie szympans nie dorobił się takiej innowacji, dzięki której nasi odlegli przodkowie przyjęli wyprostowaną postawę, a następnie przekazali tę nowinkę nam. Tylko u nas kość biodrowa jest szeroka i zagięta do przodu, dzięki czemu mogły się jej uczepić mięśnie umożliwiające chód (i bieg) dwunożny.
W jaki sposób doszło u nas do takiej rewolucyjnej zmiany i kiedy ona nastąpiła? Zdaniem naukowców z Harvardu, którzy wyniki swoich badań publikują w „Nature”, zdecydowały o tym dwie główne modyfikacje rozwojowe. Pojawiły się one już po rozdzieleniu się naszej i szympansiej linii rozwojowej. Do „naszej”, poza wszystkimi znanymi przedstawicielami rodzaju Homo, zalicza się też m.in. australopiteki i ardipiteki.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: The evolution of hominin bipedalism in two steps
Zespół, którym kierował Terence Capellini, zaczął od badań porównawczych ponad stu zakonserwowanych zarodków ludzkich i małpich, pochodzących ze zbiorów placówek muzealnych i medycznych w Europie i USA. W ten sposób ustalił, że pierwsza modyfikacja, polegająca na raptownej zmianie kierunku rozwoju kości biodrowej, ujawnia się u nas w ósmym tygodniu życia płodowego. Druga zmiana, w stosunku do pozostałych naczelnych, polega na tym, że opóźnieniu ulega przekształcanie się tkanki chrzęstnej w kostną, aby dać czas kości biodrowej, a finalnie całej miednicy, na poszerzenie się i w ten sposób uformowanie w „ludzki” sposób.
Dalsze analizy, tym razem genetyczne, wykazały, że w całym tym procesie uczestniczy ponad 300 genów, z których trzy są najważniejsze: SOX9 i PTH1R (kontrolują zmianę kształtu miednicy) oraz RUNX2 (kontroluje tempo powstawania kości).
Autorzy badań oceniają, że ewolucyjne zmiany zaczęły się przed 5–8 mln lat. Wśród skamieniałości naszych przodków najstarsza znaleziona dotychczas miednica należy do osobnika z gatunku Ardipithecus ramidus, który 4,4 mln lat temu zamieszkiwał Etiopię. Był on hybrydą istoty dwunożnej i nadrzewnej. „Jego miednica ma już trochę cech ludzkich, choć mniej niż u młodszej o ponad milion lat Lucy, która była australopitekiem” – zauważa Capellini.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.