Pożytek ze szkodnika

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

Zbrojniki, zaliczane do sumików pancernych, pochodzą z Ameryki Południowej, lecz rozprzestrzeniły się na cztery inne kontynenty. Ci słodkowodni intruzi wypierają rodzime gatunki i pożerają ich ikrę, wyrządzając nawet szkody w hodowlach ryb. Jednak badacze z Meksyku wykazali w „Scientific Reports” (2022), że szkodniki te mogą znaleźć zaskakujące zastosowanie – po zmieleniu na pastę pomogą oczyszczać ścieki z przemysłu ceramicznego.

Sama branża płytek ceramicznych wytwarza co najmniej 16 mld metrów kwadratowych produktów rocznie. W zakładach produkcyjnych zużywa się duże ilości wody pitnej, a biologiczny system oczyszczania, taki jak ten, mógłby umożliwić jej ponowne wykorzystanie.

Kolagen z tkanek łącznych tych ryb w połączeniu z siarczanem żelaza i siarczanem glinu działa jak koagulant – mieszanka rozmiękcza drobiny zanieczyszczeń zawieszone w ściekach, wskutek czego skupiają się one w większe grudki, które można łatwo odfiltrować. Naukowcy stwierdzili, że usunięto w ten sposób 94% cząstek stałych ze ścieków z przemysłu ceramicznego i zmniejszono zawartość substancji organicznych w wodzie odpadowej o 79%. Badacze podkreślają, że otrzymana przez nich rybna mieszanka jest mniej toksyczna niż inne stosowane koagulanty – co jest istotne, ponieważ ta toksyczność zniechęca niektórych producentów do oczyszczania ceramicznych wód odpadowych w ogóle.

„W większości przypadków odpady po produkcji ceramiki są pozostawiane do wyschnięcia na słońcu, a następnie błoto to jest usuwane lub używane jako materiał wypełniający – mówi ekolog Miguel Mauricio Aguilera Flores z Instituto Politécnico Nacional de México, który kierował tymi badaniami. – Ludzie mają opory przed ponownym wykorzystaniem tej wody, obawiając się jej toksyczności spowodowanej użyciem dostępnych na rynku koagulantów chemicznych, zatem obecnie cała ta woda jest bezpowrotnie tracona”.

Sama mieszanka jest prosta w przygotowaniu, lecz Aguilera Flores mówi, że uzyskanie wystarczającej ilości biomasy do użytku przemysłowego może stanowić czynnik ograniczający. Odławianie żyjących dziko sumików mogłoby zaspokoić popyt na niskim poziomie, lecz zwiększenie skali wymagałoby ich hodowli – przy której konieczne byłoby zachowanie dużej ostrożności.

„Zarządzanie ściekami pochodzącymi z wszelkich procesów przemysłowych stanowi istotny problem, a przemysł ceramiczny nie jest tu wyjątkiem – mówi Eileen De Guire, dyrektor do spraw kwestii technicznych i komunikacji w American Ceramic Society. – Wykorzystanie gatunku inwazyjnego wydaje się twórczym sposobem użycia jednego problemu do rozwiązania innego”.

Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.