Humor delfina można poznać po tym, jak się przedstawia innym
Eksperci potrafią rozpoznać imię, którym posługuje się delfin, wsłuchując się przez dłuższy czas w to, co komunikuje on towarzyszom. Zwierzęta różnicują swoje gwizdy, zmieniają tonację, powtarzają pewne frazy, dodają lub pomijają krótkie segmenty. W badaniu opisanym we „Frontiers in Marine Science” przeanalizowano tę zmienność odgłosów na podstawie około 1000 nagrań z udziałem około 300 delfinów zarejestrowanych w ciągu czterech dekad.
Aby ocenić ilościowo zmienność delfinich gwizdów oraz porównać je z odgłosami innych gatunków (głównie ptaków), autorzy badań przeanalizowali metodami statystycznymi 21 różnych cech dźwięków, na przykład długość, częstotliwość czy też tonację. Im bardziej zróżnicowany był repertuar tych cech podczas każdego komunikatu i im bardziej odgłosy różniły się pomiędzy osobnikami, tym wyżej dany gatunek był punktowany. Gwizdy identyfikacyjne butlonosów zdecydowanie wygrały w tej drugiej kategorii, czyli zmienności pomiędzy osobnikami. Na drugim miejscu były skowronki. Badacze nie rozstrzygnęli jeszcze, jak mierzyć te cechy u ludzi.
„Zastosowane przez nas miary umożliwiają porównywanie gatunków” – mówi Laela Sayigh, biolożka morska z Woods Hole Oceanographic Institution, główna autorka badań. Zastrzega jednak, że te 21 cech w niewielkim stopniu oddaje bogactwo języka delfinów. „To jest coś fenomenalnego” – stwierdza, podkreślając, że nawet te „surowe wskaźniki” wyraźnie pokazują, że delfiny są „największymi indywidualistami, jeśli chodzi o komunikację”. Ekolog behawioralny Pavel Linhart z Uniwersytetu Południowych Czech w Czeskich Budziejowicach, który nie był uczestnikiem tych badań, ale specjalizuje się w międzygatunkowych analizach porównawczych, jest zadowolony, że w końcu ktoś podjął się ilościowego opisu tej zmienności. „Sądzę, że wcześniej nikt tego nie zrobił, bo wszystkim się wydawało, że identyfikacja jest bardzo prosta” – mówi.
Naukowcy dopiero rozpoczynają badania, które miałyby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego delfiny modyfikują sposób przedstawiania się innym delfinom. Prawdopodobnie wyrażają w ten sposób różne stany emocjonalne. Celem przyszłych badań powinno też być rozszyfrowanie zmienności innych niż tożsamościowe gwizdów, którymi komunikują się delfiny. „To dopiero początek takich badań” – mówi Sayigh.