Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Shutterstock
Środowisko

Kultura skłania tajemnicze wieloryby do opuszczania głębin

Wale dziobogłowe to jedne z najsłabiej poznanych ssaków na Ziemi. Przez przypadek i po 12 latach badaczom udało się jednak sporo o nich dowiedzieć.

Obserwuj nas. Pulsar na Facebooku:

www.facebook.com/projektpulsar

Zyfie – to inna nazwa tych zwierząt – zwykle żyją na otwartych wodach, gdzie nurkują nawet na głębokość 3 km. Tam szukają pożywienia i wiodą sporą część życia, ponieważ nie muszą często wynurzać się na powierzchnię, by zaczerpnąć oddech. Najdłuższy zanotowany czas bezdechu wielorybów z tej grupy wynosił 222 min (ponad 3,5 godz.). Nic więc dziwnego, że wieloryby te bardzo rzadko są głównym obiektem badań: uczeni zwykle po prostu nie liczą na to, że będą mogli je skrupulatnie obserwować. Jak to jednak w nauce bywa, czasem decyduje przypadek.

W 2008 r. duńscy i rosyjscy badacze wielorybów brali udział w projekcie skupiającym się na orkach i humbakach. W czasie ekspedycji zaobserwowali jednak należące do zyfiowatych dziobogłowce północne, które żerowały u wybrzeży Wysp Komandorskich. Początkowo jedynie zanotowali tę interesującą i rzadką obserwację. Wkrótce okazało się jednak, że nie byli świadkami jednorazowego zdarzenia, ale wydarzenia cyklicznego. W kolejnych latach (aż do 2020 r., gdy projekt wstrzymano z powodu pandemii) ta sama grupa dziobogłowców regularnie pojawiała się na płytkich wodach. Ich zachowanie opisano i opublikowano niedawno na łamach „Animal Behaviour”.

Autorzy badań zwracają w tym kontekście uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze, podkreślają, że to kolejna obserwacja u waleni przejawu kultury. Przedstawiciele tego samego gatunku różnią się pod względem zwyczajów, praktyk czy diety, przy czym nie wynika to z tylko z uwarunkowań biologicznych, lecz także z procesów społecznego uczenia się, które pozwala na przekazywanie wzorów postępowania z pokolenia na pokolenie. Po drugie, uczeni zauważają, że nowy behawior zwierząt może się przekładać na strategie jego ochrony gatunkowej. Dotychczas zyfii można się było spodziewać tylko w głębinach i na otwartych wodach. Teraz wiadomo, że programy zmierzające do ich ochrony powinny obejmować również wybrzeża.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną