Fot. Shutterstock Fot. Shutterstock Shutterstock
Środowisko

Koralowce ze wspomaganiem odżywają szybko

Ciekawą metodę regeneracji raf zastosowano u wybrzeży indonezyjskiego Celebesu Południowego. Po czterech latach widać pierwsze, zaskakujące naukowców efekty.

Obserwuj nas. Pulsar na Facebooku:

www.facebook.com/projektpulsar

Degradacja raf koralowych jest w wielu miejscach świata tak zaawansowana, że ich odbudowa wydaje się niemal niemożliwa – podają autorzy pracy, która ukazała się na łamach „Current Biology”. W tych rejonach, w których nie obserwowano żadnych oznak regeneracji przez ostatnie 30–40 lat, stosowano niekiedy eksperymentalne metody odbudowy tych cennych struktur stanowiących podstawę wielu morskich ekosystemów. Jednym z takich pilotażowych inicjatyw jest rozpoczęty kilka lat temu Mars Coral Reef Restorarion Programme.

Najpierw w warunkach laboratoryjnych zaobserwowano, że regeneracja systemu udaje się, gdy zastosuje się odpowiednie konstrukcje konsolidujące ze sobą luźne koralowce. Dzięki nim organizmy skutecznie odtwarzają sieci wzajemnych powiązań, a larwy nowopowstających koralowców wzrastają prawidłowo.

Odbudowa rafy koralowej.doi.org/10.1016/j.cub.2024.02.009/ArchiwumOdbudowa rafy koralowej.

Później dziesiątki ochotników, w tym naukowcy z brytyjskiego University of Exeter oraz z indonezyjskiej National Research and Innovation Agency, zaczęli osadzać na stelażach fragmenty koralowców u wybrzeży indonezyjskiego Celebesu Południowego. I już w ciągu 4 lat (to znacznie szybciej, niż spodziewali się badacze) odzyskano prawidłową ciągłość rafy koralowej. Wykazano również (m.in. dzięki pomiarowi tzw. trajektorii budżetu węglowego), że zregenerowane koralowce mogą skutecznie pełnić swoje funkcje ekosystemowe. Na przykład, stanowić habitat dla wielu morskich organizmów.

Autorzy publikacji zastrzegają, że w przyszłości trzeba będzie zbadać, czy odbudowane taką metodą koralowce zapewniają analogiczne warunki siedliskowe, co ich naturalne odpowiedniki, a także – w jaki sposób pilotażowe konstrukcje reagują na stresory (możliwe, że są mniej odporne np. na tzw. blaknięcie koralowców). Zebrane do tej pory dane nastrajają jednak optymistycznie, tym bardziej że dotyczą rejonów, które bez dodatkowej interwencji, nie rokowały regeneracji.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną