Trzmiele Bombus impatiens mogą przetrwać pod wodą nawet tydzień. Trzmiele Bombus impatiens mogą przetrwać pod wodą nawet tydzień. Shutterstock
Środowisko

Trzmiel znajduje się pod wodą

Są odporniejsze na zmiany klimatyczne, niż do tej pory sądzono.

Trzmiele, podobnie jak pszczoły, należą do owadów zapylających. Dzięki ich pracy możemy cieszyć się smakiem m.in. pomidorów, malin, brzoskwiń, ogórków czy gruszek. Z uwagi na tę istotną rolę zostały objęte ochroną prawną. Mimo to zmiany klimatyczne, niszczenie siedlisk i masowe stosowanie pestycydów sprawiły, że populacja trzmieli gwałtownie zmalała – w Stanach Zjednoczonych aż o 90% w ciągu ostatnich 20 lat. Niegdyś na 100 m² łąki czy pola żerowało ok. 100 osobników, dziś jedynie 2–3.

Nadzieję przynoszą doniesienia z „Biology Letters”, a wynika z nich, że trzmiele mają spore szanse na przetrwanie ekstremalnych zjawisk pogodowych takich jak powodzie i ulewne deszcze. Jest to szczególnie istotne, gdyż ich królowe wraz z końcem lata zakopują się w ziemi i przechodzą w stan przypominający hibernację (tzw. diapauza). Wiosną budzą się i zakładają nową kolonię. Zalanie takiej nory i uśmiercenie królowej ma więc niebagatelny wpływ na całą populację. Ale przypadkowy incydent w laboratorium ujawnił, że nieplanowaną kąpiel znoszą całkiem dobrze. Na University of Guelph w Kanadzie próbki z hibernującymi królowymi z gatunku Bombus impatiens zostały zalane wodą. Ku zaskoczeniu badaczy po jej usunięciu okazało się, że owady wcale nie były martwe, lecz znajdowały się w letargu, z którego rychło się wybudziły. Chcąc zbadać to nietypowe zjawisko, naukowcy postanowili odtworzyć je w kontrolowanych warunkach. Przez tydzień podtapiali 21 królowych i aż 17 z nich, czyli 81%, przetrwało. Taki sam odsetek owadów przeżywa zimę w środowisku naturalnym. Wydaje się więc, że krótkotrwałe podtopienie nie robi na królowych wrażenia. Badacze uważają, że w czasie takiej hibernacji trzmiele korzystają z zapasu tlenu zgromadzonego w ich ciałach. Metabolizm jest mocno spowolniony, więc nie potrzebują go wiele.

S. Rondeau & N. Raine (2024)/ŻIHBadanie odporności trzmieli

Pamiętajmy, że trzmielom może pomóc każdy z nas. Nadmierna dbałość o ogródki – koszenie trawy i zbieranie liści – nie sprzyja przetrwaniu ich siedlisk. Wysiewajmy rośliny miododajne, łąki kwietne, będące nie tylko źródłem pokarmu, ale i azylem dla owadów. Trzmiele lubią m.in. lawendę, naparstnicę, tymianek i szałwię lekarską. Badacze sugerują, że takie łąki kwietne powinien wysiewać każdy rolnik pomiędzy swymi uprawami. Pomocna może też okazać się instalacja w ogrodzie domków dla owadów zapylających.


Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Wiedza i Życie 6/2024 (1074) z dnia 01.06.2024; Sygnały; s. 6
Oryginalny tytuł tekstu: "Podtopione trzmiele"

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną