Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Shutterstock
Środowisko

Jak niepozorne prusaki zdobywały świat

Relacja pomiędzy dwoma gatunkami oraz ścieżki wędrówki jednego z nich z kontynentu na kontynent były do tej pory zagadką. Międzynarodowy zespół właśnie ją rozwiązał.

Udomowienie zwierząt to temat kojarzony przede wszystkim z takimi gatunkami jak pies, koń czy koza. A jednak istnieje jeszcze jeden organizm, który ukochał sobie człowieka – niestety, bez wzajemności. Jest nim karaczan prusak, Blattella germanica. Ten wytrzymały, wszystkożerny i niewymagający owad chętnie korzysta z gościnnych, ludzkich domostw. Tak chętnie, że w zasadzie nie występuje w „naturze”. Ma jednak kuzyna, karaczana azjatyckiego (Blattella asahinai), który siedliska człowieka odwiedza tylko okazjonalnie. Od szafek kuchennych i brodzików prysznicowych woli życie outdoorowe, zwłaszcza gdy ma do dyspozycji dużo mulczu, czyli okrywę gleby składającą się z butwiejących liści, słomy czy drewnianych zrębków. Różni go też inna ważna preferencja. Podobnie jak komary czy ćmy podąża w stronę sztucznego światła, podczas gdy B. germanica, gdy tylko padnie na niego jasny snop, pospiesznie szuka schronienia.

Zarówno genetyczna relacja pomiędzy jednym i drugim karaczanem, jak i ścieżki podboju świata przez „udomowionego” prusaka były do tej pory okryte tajemnicą. A na pewno pozostawały niedoprecyzowane. Międzynarodowy zespół uczonych te luki w wiedzy właśnie wypełnił. Po pierwsze, badacze potwierdzili, że B. germanica wywodzi się od dzikszego, azjatyckiego krewnego. Po drugie, ustalili, jakimi trasami wywędrowywał z rodzimej Azji. Okazało się, że zrobił to dwa razy: najpierw (ok. 1 200 lat temu) ruszył ku Środkowemu Wschodowi i podbił islamskie dynastie. Dopiero później (ok. 390 lat temu) „zainteresował się” Europą. W zdobyciu tego kontynentu pomogły mu państwa kolonialne – użyczały mu swoich środków transportu i dogodnych tras dyspersji.

Europa okazała się dla karaczanów idealnym hubem do dalszego rozprzestrzeniania. Stąd wszędobylskie owady dotarły do niemal wszystkich części świata. Uczeni potwierdzili to dzięki analizie genetycznej prusaków zamieszkujących 6 kontynentów (wszystkie poza Antarktydą).


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną