Ectonotus – wymarły ssak wielkości owcy. Ectonotus – wymarły ssak wielkości owcy. Wikipedia
Środowisko

Ssaki ery dinozaurów nie spieszyły się z rozwojem

Upadek planetoidy dał ssakom szansę na sukces
Środowisko

Upadek planetoidy dał ssakom szansę na sukces

Kosmiczny gość wielkości Mount Everestu ok. 66 mln lat temu sprawił, że obraz rozpychających się wszędzie dinozaurów i przemykających w ich cieniu ssaków rozsypał się jak domek z kart. Te drugie jednak przeżyły. Między innymi dzięki wszystkożerności.

Dzisiejsze ssaki – stekowce, torbacze i dominujące łożyskowce – rosną szybko w pierwszym etapie życia, a później ich rozwój się zatrzymuje. W przypadku ich przodków było inaczej.

Thomas Martin, paleontolog z Uniwersytetu w Bonn, i jego 17 współpracowników przeprowadzili badania 10 okazów skamieniałości ssakoształtnych z jury (dolnej, środkowej i górnej) – jednego z trzech okresów ery mezozoicznej zwanej erą dinozaurów.

Przez długi czas uważano, że ówczesne zwierzęta żyły w cieniu wielkich gadów, zdecydowana większość prowadziła nocny tryb życia, zwykle w norach, była mała, wielkości myszy lub szczura, i wszystkożerna.

Reklama

Ten artykuł jest dostępny tylko dla naszych cyfrowych subskrybentów.

Subskrybuj dzisiaj
Ilustracja. Głowa pełna idei.

Jesteś już prenumeratorem? Zaloguj się >