Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Pulsar - najciekawsze informacje naukowe. Shutterstock
Środowisko

Gdzie się podziały najstarsze dinozaury?

Kto podczas wymierania permskiego wygrał los na loterii
Środowisko

Kto podczas wymierania permskiego wygrał los na loterii

Kryzys, do którego doszło 252 mln lat temu, przetrwało nie więcej niż 10 proc. gatunków. Jak im się to udało? Znajdowały się we właściwym miejscu o właściwej porze – wskazują najnowsze znaleziska.

Autostrada dinozaurów odkryta w Wielkiej Brytanii
Środowisko

Autostrada dinozaurów odkryta w Wielkiej Brytanii

Badania ujawniły ok. 200 śladów sprzed 166 mln lat. Należą one do dziewięciometrowego drapieżnika Megalosaura i ogromnych roślinożernych zauropodów.

Tereny, na których powinni się skoncentrować „łowcy” wspólnego przodka wszystkich wielkich gadów wskazują naukowcy z University College London.

Najstarsze znane skamieniałości dinozaurów pochodzą sprzed ok. 230 mln lat. Wydobyto je z warstw skalnych znajdujących się obecnie na półkuli południowej – w Argentynie, południowej Brazylii, a także w Zimbabwe. Znaczne różnice w budowie tych zwierząt wskazują jednak na to, że ewolucja całej grupy musiała trwać już od pewnego czasu, a wspólny przodek wszystkich dinozaurów żył na Ziemi wiele milionów lat wcześniej. Gdzie zatem należałoby poszukać jego kości?

Pytanie to zadał sobie Joel Heath, główny autor publikacji w „Current Biology”. Sam będąc z wykształcenia geologiem, zaprosił do badań paleontologów. Wspólnie przyjrzeli się rozkładowi lądów w początkach mezozoiku i zidentyfikowali te miejsca, gdzie klimat i roślinność mogły najbardziej sprzyjać wyewoluowaniu dinozaurów z szerszej grupy gadów naczelnych.

Era mezozoiczna zaczęła się przed 252 mln lat zaraz po wymieraniu permskim – największej znanej katastrofie życia na Ziemi, która położyła kres niemal wszystkim gatunkom organizmów morskich oraz większości gatunków gadów i płazów. W początkach mezozoiku na Ziemi znajdował się tylko jeden wielki ląd – superkontynent Pangea, który ciągnął się południkowo niemal od jednego bieguna do drugiego. Heath i jego współpracownicy doszli do wniosku, że pierwsze dinozaury mogły się pojawiać w gorącej, równikowej strefie Pangei.

„Nasz model wskazuje, że optymalne warunki panowały w zachodniej części tej równikowej strefy. Dominował tu klimat o wiele bardziej suchy i gorący, niż dotychczas uważano. Ląd był porośnięty suchą sawanną lub nawet roślinnością półpustynną. Z naszych analiz wynika, że właśnie takie środowisko było początkowo preferowane przez dinozaury” – mówi Heath.

Pangea przestała istnieć kilkadziesiąt milionów lat później, a tworzące ją lądy powędrowały każdy w swoją stronę, dając początek współczesnym kontynentom. W efekcie dawna ojczyzna dinozaurów została przedzielona Atlantykiem – dziś są to Nizina Amazonki z jednej strony oceanu oraz Kotlina Kongo i znaczna część północnej Afryki, włącznie z Saharą, z drugiej. Na tych właśnie terenach powinni się skoncentrować „łowcy” pierwszych dinozaurów – sugerują autorzy badań. Problem polega na tym, że są to tereny bardzo trudno dostępne, a poszukiwane okazy nie należą do największych. „Założyciele dinozaurzego rodu nie byli olbrzymami – raczej mieli rozmiary kurczaka lub psa, niż diplodoka” – zauważa Heath.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.