Shutterstock
Środowisko

Orangutan też musi odespać zarwaną nockę

Muszki z bezsennością mają znakomitą pamięć. Tyle że krótko
Środowisko

Muszki z bezsennością mają znakomitą pamięć. Tyle że krótko

PKA to bardzo wszechstronny enzym. Ta wielozadaniowość sprawia jednak, że może działać jak miecz obosieczny. Tak właśnie stało się w przypadku tych niewielkich owadów, które do celów badawczych wyhodowali niemieccy naukowcy.

Sąsiad hałasuje, współlokator urządza imprezy do późna, a dziecko w środku nocy woła o picie – jak w takich warunkach spać? Z takim problemem mierzą się nie tylko przedstawiciele gatunku Homo sapiens, ale też Pongo abelii.

Orangutany, które żyją w liczniejszych grupach społecznych, częściej się budzą w nocy i śpią krócej, niż małpy wiodące życie bardziej samotnicze. Wykazały to badania prowadzone przez 14 lat przez uczonych z niemieckich Max Planck Institute i University of Konstanz oraz z indonezyjskiego Universitas Nasional. Niewyspane naczelne potrafią jednak kompensować niedobór odpoczynku dłuższymi drzemkami w ciągu dnia – ustalili uczeni.

Średnia długość nieprzerwanego snu wynosi u dzikich orangutanów ok. 8 godz., choć niektórym osobnikom zdarza się spać i 10 godz. To niemało, zważywszy, że typowe zapotrzebowanie dorosłego człowieka wynosi 7–9 godz. Drzemek sobie nasi kuzyni też nie odmawiają: jeśli już śpią w ciągu dnia, to zwykle nie przez kwadrans czy dwa, lecz przeciętnie przez 76 min.

Uczeni ustalili również, że w chłodniejsze i bardziej deszczowe dni orangutany śpią dłużej, niż w te ciepłe i słoneczne (brzmi znajomo?). Oraz że samice opiekujące się młodymi – często nieco niewyspane przez nocne karmienia lub pielęgnację potomstwa – w ciągu dnia drzemią dłużej niż reszta stada. Korzystają z tego, że zapotrzebowanie na sen jest większe u dzieci (także tych małpich) i starają się odpoczywać wtedy, gdy ich młode również śpią.

Do tej listy ciekawostek trzeba dorzucić jeszcze jedną. Naukowcy zwykle nadają specjalistyczne nazwy nawet najprostszym i najbardziej przyziemnym praktykom zwierząt. Nie inaczej było tym razem. Zamiast napisać, że orangutany odsypiały zarwaną nockę, uczeni wskazali, że małpy „równoważyły społeczno-ekologiczne czynniki zakłócające odpoczynek”, dbając tym samym o „homeostazę snu”. Warto zapamiętać te sformułowania i użyć ich następnym razem, gdy ktoś zechce insynuować nam lenistwo lub zapyta o przyczynę dziennego polegiwania na kanapie.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną