Karaczany sprowadziły amerykańskich naukowców na manowce

Karaczany z gatunku Diploptera punctata mają wiele wyjątkowych cech. Nie wykluwają się z jaj, jak większość owadów, lecz są żyworodne. Młode rozwijają się w drogach rodnych samicy – w specjalnym worku lęgowym, w którym dojrzewają przez trzy miesiące, i dopiero po tym czasie przychodzą na świat. Do tego matka karmi swoje potomstwo mlekiem – skrystalizowaną kompozycją białek bogatych w aminokwasy niezbędne do rozwoju.

Te dwa podobieństwa do człowieka – ciąża i laktacja – sprowadziły uczonych z University of Cincinnati na manowce przesadnej antropomorfizacji karaczanów. Wykazali oni, że ciężarne D. punctata potrzebują więcej snu niż normalnie i, zamiast poprzestać na tym wniosku, zrobili wycieczki w stronę innych gatunków, w tym ludzi. Skonkludowali, że żyworodność i sen mają wspólną historię ewolucyjną, a także że ciężarne samice oraz kobiety mają generalnie większe zapotrzebowanie na sen.

Tymczasem po pierwsze – dane nie są jednoznaczne. U ludzi wykazywano np. większą potrzebę snu na początku ciąży, ale jednocześnie znaczne jego skrócenie w ostatnim trymestrze. Badania polisomnograficzne prowadzone u szczurów wykazywały zmianę architektury snu (np. udział NREM do REM), ale nie jego sumarycznego czasu trwania. U słoni azjatyckich, monitorowanych w zoo, notowano nawet skrócenie łącznego czasu nocnego odpoczynku na różnych etapach ciąży.

Po drugie – owadzia „ciąża” i „laktacja” bardzo różnią się od tych ssaczych, i dowiedli tego sami autorzy omawianego badania. Wykazali np., że jeśli samica karaczana doświadcza deprywacji snu, to po prostu wydłuża czas dojrzewania prenatalnego swoich młodych. Tego samego nie są w stanie zrobić ssaki.

Jeśli w oknie czasowym przeznaczonym na rozwój płodu nie zajdą kluczowe dla jego przetrwania procesy, noworodek będzie osłabiony i/lub dojdzie do komplikacji okołoporodowych. To samo dotyczy produkcji mleka (które jest wytwarzane przez karaczany w trakcie ciąży, a nie po jej zakończeniu). Jeśli samica ssaka jest wyczerpana, jej laktacja zostanie zahamowana. W przypadku D. punctata zanotowano inną reakcję – kiedy badacze wybudzali ciężarne i nie pozwalali im się wyspać, wydłużyły one czas produkcji „mleka”, by zapewnić młodym prawidłowy rozwój nawet w tych trudnych warunkach.

To przykład badań, które byłyby wystarczająco ciekawe, gdyby dotyczyły samych owadów. Uczeni postanowili jednak nieco „podkręcić” ich omówienie. Trudno ich jednak winić – obecnie nawet w badaniach podstawowych, niemających nic wspólnego z ludźmi, prosi się o wskazanie, w jaki sposób wyniki przekładają się na korzyści praktyczne dla człowieka.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.