Dinozaury w Boliwii musiały stać w korkach

W przyrodzie kolor wściekle żółty bywa stosowany ku przestrodze (patrz: liściołaz żółty) czy jako kamuflaż (patrz: modliszka storczykowa). W Pulsarze natomiast – to sygnał końca embarga, które prestiżowe czasopisma naukowe nakładają na publikowane przez badaczy artykuły. Tekst z żółtym oznaczeniem dotyczy więc doniesienia, które zostało upublicznione dosłownie przed chwilą.

W Torotoro naukowcy doliczyli się ponad 16 tys. tropów. W skałach utrwaliły się ślady spacerów, sprintów i wodnych przepraw trójpalczastych teropodów. Jedne są ledwie kilkucentymetrowe, inne przekraczają trzydzieści cm – jakby po tej samej plaży biegały zarówno „maluchy”, jak i znacznie większe osobniki.

Ścieżki biegną równolegle do dawnego akwenu, w orientacji północny zachód–południowy wschód, co sugeruje, że dinozaury przemieszczały się wzdłuż naturalnego pasa terenu wyznaczonego przez brzeg. W pobliżu linii wody tropy nagle znikają w mule i przechodzą w smukłe bruzdy – zapis chwili, gdy zwierzęta przechodziły z marszu do pływania. Te długie rysy po pazurach muskających dno, znane są także z innych miejsc w Torotoro, interpretuje się jako ślad poruszania się w półunoszeniu: dinozaury odpychały się nogami jak wioślarze, a ogon pomagał im utrzymać stabilność. Między odciskami widoczne są też falujące smugi – raz ciągłe, raz przerywane – świadczące o brodzeniu w wodzie o zmiennej głębokości.

Podobny układ tropów odkryto również w innym odsłonięciu, na 99. kilometrze drogi Anzaldo–Torotoro. Tu długie sekwencje odcisków świadczą o regularnych przemarszach stad lub samotnych teropodów wzdłuż tego samego zbiornika. Część ścieżek nagle zmienia kierunek – nieregularny rozstaw palców i głębsze zagłębienia pazurów wskazują na gwałtowne przyspieszenia, uniki albo reakcje na inne zwierzęta czy zmieniające się warunki otoczenia.

Odkrycie rodzi wiele pytań. Dlaczego właśnie tędy wędrowały? Czy był to korytarz migracyjny? Strefa żerowania? A może ostatnia szansa na dostęp do słodkiej wody, gdy laguna zaczynała wysychać?

Carreras Pampa pobiła światowe rekordy w niemal każdej kategorii: liczbie pojedynczych odcisków, długości ciągów tropów oraz liczbie smug ogonów i śladów pływania.

„Praca w tym miejscu jest niesamowita – mówią autorzy badania. – Gdziekolwiek spojrzysz, ziemia jest pokryta śladami dinozaurów”.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.